Hiçbir þey deðiþmedi sen gideli Ve halen kendi kendine dönüyor dünya Bazen güneþin, bazen ay’ýn etrafýnda Tekdüze ve hep ayný rotada Sýkýlmýyor, dönüyor gece gündüz Ne söylesem kulak ardý ediyor, dinlemiyor Konuþmuyor bile, sanki lal olmuþ dili Öylesine bakýp kalýyor gözlerime Bana öyle geliyor ki bu dünya deli olmuþ anne…
Bir bakýyorsun güneþ yakmýþ, harlanmýþ her yan Bir de bakýyorsun ki, yaðmur yaðýyor durmadan Yazlarýný kýþlarýný karýþtýrmýþ, bilinmiyor zaman Ay tutulmuþ gecede, yürekler hazan Umutlar yarýda kalmýþ, insanlar periþan Zalim kurulmuþ dergâha, mazlumlar ziyan Kana bulanmýþ tüm caddeler sokaklar Can çekiþirken çocuklar, ne gören var ne duyan Ne insaf kalmýþ ne de vicdan, aklý fikri göbeðinde Bana öyle geliyor ki bu dünya kafayý sýyýrmýþ anne…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.