Sessizlikler çöktükçe zehirli kabus gibi Ayrýlýðýn acýsý iþte o an görülür, Göz yaþýyla boþalan daðarcýklarýn dibi Acýlara karýþýp beyaz aðla örülür.
Kýrmýzý gül üstünde þebnem tanecikleri Güneþin tesiriyle o da gülde ayrýlýr, Bakýþýn arzusuyla son bulan emelleri Kaçar durmaz yerinden sallanarak sýyrýlýr.
Göz gözden ayrýlýrken gözleri kaplar duman Damlacýklar belirir düþüþtükce yerinden, Sevgili kollarýnda ayrýlýk olur yaman Ayrýlýk mendilini salladýkça elinden. ---- 12.08.1960 – Ýslahiye.
Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.