Güneşi gördün mü?

Güneþ sabahleyin erkenden doðar.
Dünyayý aydýnlatarak,günaydýn der.
Karanlýklarý kötülükleri örter,boðar.
Gördün mü biz canlýlara eþlik eder…

Yaz günleri uzun süre gökte kalýrsýn,
Bu enerjiyi parlaklýðý nereden alýrsýn?
Tabi yüce yaratýcý Allah’a dayanýrsýn.
Duydun mu güneþin ýsýsý ile ýsýnýrsýn…

Baðdaki üzümler incirler ýsýna muhtaç,
Olgunlaþmak için senin sýcaklýðýna aç.
Yarab yeteri kadar Güneþ ýþýðýndan saç.
Gördün mü güneþ ýþýðý- ýsýsý bir ihtiyaç…

Seni görünce kapalý tüm gözler açýlýr.
Iþýðýndan her yöne doðru eþit saçýlýr.
Sýcaklýðýn bizleri yakar gölgeye kaçýlýr.
Gördün mü güneþ canlýlar için açýlýr…

Yaz günleri terler aksa da yanaðýndan,
Bir sýcaklýk ateþ yükselse de ocaðýndan.
Þikayet etme Güneþin bu sýcaklýðýndan.
Gördün mü Güneþ ýsýsý yayýlýr ihtiyaçtan.

Yaz günleri güneþin bu sýcaklýðý ile bilinir.
Bu sýcaklýklar evlerde klima altýnda silinir.
Daðdaki yaylalara serinlemek için gelinir.
Gördün mü yaz günlerinde sýcaklýk serilir.

Her mevsimin kendine göre özelliði olur,
Ýnsanlar yazýn sýcaðý, kýþýn soðuðu bulur.
Kýþýn sýcak yere, yazýn serin yere sokulur.
Duydun mu her mevsimin farklý yaný var…

Hasan Kaya
Eðitimci-Þair-Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın: