Bu ne büyük hengame yaralar durur beni, Yokluða sürgün mü var yoksa benden habersiz? Bu bi-çare dizlerim nasýl taþýr bedeni, Ölüm süzülür yine deðer içime sessiz.
Kaybolmuþtu yüreðim sonsuzluðu ararken, Sürünmüþtü gerçeðin çýrpýnan kanadýnda. Kim varlýða takýlýr yokluk hesapta varken? Ve son bulur yalanlar hakikatin adýnda.
Artýk yýldýrmaz beni iþte ölüm gerçeði, Sonsuzluða bir adým daha koþar yüreðim. Bir baharýn sýrtýna göm sen de geleceði, Ölüm gelir ardýmdan aðlar gönül çiçeðim. 14.07.14 Nursen UZUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
meçhul... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.