Güneþin doðduðu yerde Düþsel bir mezarlýk vardý, Ýçinde sayýsýz ruh barýndýran. Akrebin sokacý saplandý saatin sýrtýna Sýrtlanlarýn saldýrý vaktiydi tam, Filozoflar, var olup olmadýklarýný tartýþýrken, Adaletin düþ olduðu kanýtlanmýþtý çoktan. Liman neden ýssýz, Neden yalnýz gemiler? Ne yük var, ne yükleyen Deniz gri, bulut gri Bir güneþ var ufukta, kör! Düþlerimi sürükleyen Gece dar, dert büyük Ruh mumya, beden höyük Su üstünde sessiz kayýk Sonsuzluðu sayýklayan
twitter.com/Umitsizlikk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağrı Yiğit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.