Derinliğin kendini bilmez direncinde
Kafesledim insanlığı
Kardeş değil miyiz?
Sor dur kafanı vurduğun duvarlara
Setler kur
Kır dalgın kapıları
Reddedişin doruğuna astım hiçliği
Neyin neresindesin be hey deli
Uç ol der mekân ve dil
Ne yok olduk ilkimizde
Ne kahrolduk son dediğimizde
Kaldır yüzünü göğe
Bir biz vardı
Ki ‘biz’liğin ceddine
Uluşur kurtlar
Ay küser geceye
Demedi deme!
Habibe Ağaçdelen