BU GÜN

Her þeyin sonu gibiydi susuþun...
Ben burda oturmuþ,seninle kuruðum hayallerin
Sensizliðe yürümesini izlemekteyim


Gözlerimde biriken damlalar
Kirpiðimin ucuna kadar gelmiþken
Düþmemek için direniyor
Çünkü zamaný deil dökülüp gitmenin


içimde biriktirdiðim sensizlik
Yakýyor ciðerimi
Yokluðuna sarýlýyorum senmiþçesine
Nafile,sönmüyor yangýnlarým


Býraktýðýn her þeye gözüm gibi bakýyorum
Aramýza ördüðün duvarlarýn önüne
Çiçekler ektim
Öyle ya oda senden bana hediye...


Anlamakta zorlanýyorum
Gelde anlat bana...!
Biz, olacaðýmýza en çok sen inanmýþtýn
Mutlu olacaðýmýza
Bir ömür beni seveceðine
Benide inandýrmýþtýn
Her þey çok güzel olacaktý hani..!
Neden sonra’ benli’cümleler kurduðunu
Gelde anlat bana...


Simsiyah gecelerin aydýnlýk ülkelerinde
Bir masalýmsý þehirde
Rüyalarýma gelirdin
Seninle uyanýrdým güne
Yüzümde misafir bir tebessümle
Þimdi sensizliðe uyanmanýn korkusu
Gözyaþlarýmla karýþýyor karanlýða
Kapatmak istemiyorum gözlerimi
Yine sensiz açacaðým bir güne


Oysa ben inanmýþtým..!
Seni kahreden acýlarýn benimle son bulacaðýna
Sessizliðini birer birer hecelere dökeceðine
Yerinde saydýðýn adýmlarýnla uzun yollar bitireceðine
Kimbilir hangi anýn resmi çakýlý kalmýþ yüzüne
Bir tebessüm getireceðime
Ýnanmýþtým.


Hani ne bileyim...
O gün portakal sýkmýþtýn mesela
Güzel bi karýþým yapmýþtýn balla
Karýþýmýn hikmeti faydasý nedir sormasamda
O gün anlamýþtým
Ýçerdim elinden zehirde olsa
Çünkü ben portakal sevmem


Aslýnda perdelerde kaldý aklým
Onlarýda yýkamalýydým
Camlarýda silmeli...
Etrafýda toplasaydým þöyle bi
Seni öyle daðýnýk býrakmasaydým
Hayatýmýz gibi..


Sen ’bu ölü topraðýný üstümden atabilseydim’ demiþ
Ve susmuþtun
Ama kolay deðildi yýllarýn yorgunluðunu
Bir anda silkeleyip atmak
Ben biliyordum
Oturduðun yerden nelerle savaþtýðýný
Bilmediðim tek þey
Ne zaman biteceðiydi
Bende tam bu savaþýn ortasýnda
Suskunluðunla savaþýyordum
Her þeye raðmen,
Duymak istediðim çok þey vardý...


Ýçin için aðlarken tebessümle baktým yorgun gözlerine
Sen üzülme diye
Cevabýný bildiðim sorularla
Baþýný þiþirdim anlamsýzca
Sana,kalbine giden bir yol aradým
Bana uzanan bir el aradým
Zaman zaman kayboluþlarýnda
Tutunamadým...


Ne kadar uyuz bir adam olduðunu biliyordum
Beni ne kadar çok sevdiðinide...
Yoksa dayanabilirmiydim
Bunca þeye
Sessizce içine akýttýðýn denizlerde
Önce ben boðulurdum

Þimdi...
Sesinle uyanacaðým her güne
Sessizce uyanýyorum
Bu gün
O günden sonraki
Beþinci gün...








Sosyal Medyada Paylaşın: