Bir varoluþ türküsü yazsam da güftesi yok. Bir tarafta umutla sývanmýþ kollar, bir tarafta umudun önünde sessizce uzanmýþ yollar. Düþtüðü kuyulara sevdalý Yusuf’u yine bir Züleyha duyuyor, Züleyha anlýyor. Oysa nerede Yusuf’un kardeþleri? Tarih tekerrür edecek ve Yusuf yine mi düþecek kuyulara!
Kanlý gömleðim derman olmayacak Yakup’un göz yaþlarýna artýk. Sonunda sultanlýk olsa da tat vermeyecek sevdaya köle olmak kadar, kavruluyor azap içinde mýsralar. Yusuf, bir garip Yusuf iþte! Makamda gözü olmayan, makama meyledene edecek sözü olmayan bir Yusuf! Gecenin ortasýna uzanýyor zaman. Cimri bir gece lambasý eþliðinde aklým sýra kelimelerle dans ediyorum. Aldýðým her nefesi çepeçevre saran sevdamýn adýný Yusuf koydum.
Bütün alem yanýmda olsa ne yazar gönlüm Züleyha’yý yazmadýktan sonra. Ruhumda sevdanýn pimini çektim eylülün ortasýnda. Eylüller ruhumda yeni dualar doðurdu. Yaktýðým her sigara düþtüðüm kör kuyulara bir fener sanki. Dumanýnda buldum seni. Esasýnda doðumumda yazmýþlar sevdaný bana! Kulaðýma ezan okunurken senin adýný fýsýldamýþlar. Mahalle arasýnda misket oynadýðým günler ya da mahalle aralarýnda virane dolanýp oynadýðýmý zannettiðim günlerde her köþe baþý bir Züleyha! Ne çok aradým bir bilsen seni! Gökler sen olup dile geldiler her sabah okul yolunda. Her akþam sen bekliyorsundur diye koþarak döndüm çýkmaz sokakta ki gecekonduma. Sahi sevdan yüreðime bir gece kondu! Bir gece tüm ruhuma senin sevdan okundu. Ýþte o geceden beridir kör kuyularda azap içinde ruhum, gözlerim o geceden beridir her þiirde seni aramakta. Esas iþ Yusuf olmakta sevgili. Ýçimde bütün zanlar Yusuf misali yanmakta.
“Toplandý kardeþlerim bir kuyuya attýlar, Karanlýðýn içine yokluðunu kattýlar, Þehir þehir dolaþýp gül yüzünü aradým, Ben bir Yusuf olalý, yalnýz sana yaradým.”
Senden ýrak aldýðým nefeslerin üzerine ölümü iþaretleyip “Aslý Gibidir” mührünü vurdu felek! Yandýðýn Leyla gibidir, Þirin gibidir, Aslý gibidir diye baþka göze yanma diye mil çektiler gözlerime. Varoluþ türkümün güftesi sensin, sevdalý þarkýlarýmýn nakaratý sensin. Düþtüðüm kuyulardan beni sen bul Züleyha! Sen çýkar beni bu zindandan. Tut beni zanlarýmdan. Yusufunum, sen benim akdimsin ey Sevgili! Sen benim sevda vaktimsin, sevda vaktimsin. … 08 Temmuz 2014 Mustafa Çelebi ÇETÝNKAYA Sosyal Medyada Paylaşın:
SEVDAZAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.