Yanan bedenler, Hasrete uzanan eller, Aþkla titreyen gül dudaklar, Bu iþveli davetkâr bakýþlar, Sende varken; Seni bir kere… Gül dudaðýndan öpsem ne çýkar?.
Umutlar bir bir tükenmeden, Aydýnlýðýma karanlýk çökmeden Odamýn ýþýklarý sönmeden, Gönlümden Anka kuþu göçmeden, Sevdiðim söyle; Seni bir kere… Gül dudaðýndan öpsem ne çýkar?.
Yaradan yaratmýþ senin gibi güzeli, Sevgi deðil midir aþkýn temeli, Seviyorsak birbirimizi, Aþk birleþtirirsin artýk ikimizi Sende yaklaþ þimdi; Seni bir kere… Gül dudaðýndan öpsem ne çýkar?.
Seviyorum desen daðlarý kazýrým. Seninle her çileyi çekmeye razýyým. Bir kere seviyorum de ölmeye hazýrým. Bu aþk oyununa ben nazýrým. Durma öyleyse çekinme; Seni bir kere… Gül dudaðýndan öpsem ne çýkar?.
Yaðmurlar pýnarlarý, Pýnarlar dereleri, Dereler ýrmaklarý, Irmaklar deryalarý, Dudaklar ise âþýklarý besler. Haydi çekinme sende; Seni bir kere… Gül dudaðýndan öpsem ne çýkar?.
02.07.2014 Ömer Sabri Kurþun 14:30 – ÝZMÝR (2)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.