Ah be nine
Takma kafaný alýn çizgilerine
Yýllarýn hamuru deðil midir yoðuran
Sonra da iz býrakan bedenine
Ben senin gülüþünü sevdim nine
Ne zaman baksam
Ayný sevgiyi görürüm
Güzel gözlerinin derinliðine
Hele bir anlat bana Hasan onbaþýyý
Oku bir huþu içinde bildiðin duazlarýný
Bilirim senin çatacak kalemin olmamýþ hayatýnda
Özenle korurum inan
Umarým gecinden doðacak bu miraslarýný
Söyle be nine
Bakarsýn deðiþir dünya söylediklerinle
Anlat Ali’nin divan postunu
Anlat Ferhat’ýn Þirin dostunu
At düðü çorbasýnýn üzerine çökeleði,
Haydi, be nine
Suyu çekilmiþ nehir gibi acýktým
O güzel sözlerine
Þahýn divanýna nasýl varýlýr
Nasýl güvercin donuna girilir
Yetmiþ iki can bir görülüp
Nasýl sevilir anlat nine
Hasan onbaþýnýn arkadaþlarýný anlat
Nasýl çarýk giydiklerini
Sýrtlarýnda taþýdýklarý
Bedenlerinden aðýr cephanelerini
Açlýðý yorgunluðu susuzluðu
Üç gün üç gece
Gözlerini kýrpmadan
Cepheye vurduklarý uykusuzluðu anlat
Nasýl da sevdalanmýþtýn daha on beþinde
Ne yiðit delikanlýydý sen sevdiðinde
Dere kenarýnda ilk gördüðünde
Pýr pýr atan yüreðinden gönderdiðin selamýný
Eminim turnalar onbaþýyý görmüþtür
Kucak dolusu sevgilerin
Ona ilaç gibi gelmiþtir
Bilirim o da sana vurulmuþtu
Gözlerinin ýþýltýsýndan
Kendini alamamýþtý
O da Ýnce Öz deresinin kenarýnda
Sevdalanmýþtý
Bir anlatsana kara trenin sesi gelince
Dolan gözlerini henüz boþaltamadan
Seni teselli için dik durup
Nasýl vedalaþmýþtý
Memleket sevgilerini anlat nine
Nasýl karþýlýksýz
Nasýl içten
On beþ on yedi yaþýnda yamalarýyla
Nasýl da kuyruða girmiþlerdi sevinçten
Asker olmaya
Vatan kurtarmaya
Yurdundan yuvasýndan sökülenleri anlat nine
Kimler nasibini almýþtý
Teþhirden göçten
Demiþtin ya Hasan onbaþý ve arkadaþlarý cephede
Kimler kalmýþtý
Kaçýp geride
Sökülen fidanlarýn yerine çöreklenip
Nasýl göbek baðlamýþlardý
Gerine gerine
Bir de Ali’yi anlat nine
Salla kýlýcýný Hayber Kalesine
Kim karþý durur ki zülfikarýn gücüne
Horasan’a dokun mesela
Bir daha söyle Eba Müslim’in haksýzlýða baþkaldýrýþýný
Tüm içtenliði ile coþsun
Anlat ki duygularýn
Kim öle kim kala bilinmez ki yarýn
Þimdi diyeceksin ki
Nerden nereye
Biliyorum çok kýzgýnsýn bu günlere
Gördüðüne
Perde çekilmiþ diyorsun ölü gözlere
Perdenin ardý karanlýk
Ama ne karanlýk
Duygular, aþklar, sevgiler bile bir anlýk
Her þey çýkar menfaat olmuþ
Þükrederler tükürsen de yüzlere
Haklýsýn belki de nine
Söylediðin gibi bu gün olanlar
Dört kitaba sýðmaz
Gökten ilim yaðsa bile
Yürekler kara
Yürekler fesat
Gözler kör ve kuru inat oldukça
Bir damlasý damlamaz
Kaðnýlar gýcýrdamýyor artýk nine
Gidilmiyor tarlaya sabahýn seherinde
Ne orak biçmeye ne de ekine
Buðdaya da hasret býrakýldýk biliyorsun
Topraðý hor gördüler,
Þimdi raðbet ithale
Yerlinin yerinde mi?
Yeller, yeller esmekte
Tüketim kudurmuþ nine
Gözeler kurumuþ
Gözler kýrpýlýr
Gerdanlar kýrýlýr olmuþ yabana ele
Yazýda dün su içtiðin toprak satýlýk
Fiyat biçmiþler
Her bir Metrekaresine
Toprak doyurmuyor nine
Bir gün gözlerini
O topraðýn doyuracaðýný bile bile
Hortlamýþ yeniden
Hem de modern köle pazarlarý
Zehir tütüyor
Sömürü odaklý bacalarý
Onlar Hasan onbaþýyý çoktan unutmuþ
Onlar senin duazlarýný da bilmez
Batýn bir sýrdýr bilirsin
Ama zahirlerinde
Çok þýktýr esvaplarý
Memleket elde oyuncak
Hiç sýzlamaz vicdanlarý
Üzülme be nine
Ne kadar acýmasýzdýr bilirsin hayat
Ne kadar mutsuz anýn varsa
Yüreðinden kaldýr at
Bak þu pencereden gelen toprak kokusuna
Hep gönül kýrýklarý deðildir ya
Mutluluklardan da oluþur yaþam dokusu
Ördüðün çorap gibi nakýþ nakýþ
Bir gün bahar da gelecek mutlaka
Kazýk mý çaktý bu kar bu kýþ
Varsýn bu gece görünmesin yýldýzlar
Varsýn dirensin yaðmuru süzülmüþ bulutlar
Sen hele konuþtur piri, Pir Sultaný
Söylet Karacaoðlaný
Aðýtlarýn yanýk yüzü saklansýn
Ve yanýk sesinden türkülerin
Bir kez daha þahlansýn
“Bana ’kara’ diyen dilber
Gözlerin kara deðil mi
Yüzünü sevdiren gelin
Kaþlarýn kara deðil mi”
Sakýn bir daha üzülme
Sen tanýksýn bu topraklarýn bereketine
Gün gelecek
Yine halaylar tutulacak
Bir baþtan bir baþa yine el ele
Müsaade et nineciðim
Ellerinden öpmeme…