YALNIZIM

Yalnýzým
Çaresizim…. Kimsesizim……..vurgun yemiþ duygularým
Tek baþýmayým þu koskoca dünyada
Geceleri sokak köpeklerinin notasýz havlamalarý
Yolunu þaþýrmýþ evimin tavanýnda yollarý kesiþen
Yurtsuz kedilerin ciyak ciyak miyavlamalarý
Sokaðýmdan geçen ne sattýðý ancak üçüncü tekrarýn da anlaþýlan
Seyyar satýcýlarýn cýrlak cýrlak baðýrmalarý
Akþamüzeri arabalarýn korna ve fren sesleri arasýnda
Oyun oynayan çocuklarýn baðrýþmalarý
Elektirik ve su sayacýný yazan adamlarýn
Bastýðý kapýmýn zil sesi
Duyduðum sesler…..
Bazen kapýsýný bad-ý sabadan baþka çalanýn olmadýðýndan
Yakýnan FUZULÝ ‘YE kýzýyorum
<< daha kim çalsýn kapýný>> diye
Rüzgarlar bile vurmuyor kapýma
Yaðmur dövmüyor penceremi
Tül perdelerim bile kýpýrdamýyor….
Evim mezarým oldu canlý canlý içindeyim
Kim bilir belki de mezarým evimde farkýnda deðilim
Kirli ve daðýnýk saçlarým yaðdanlýk misali
Uzamýþ sakallarým insanlýktan çýkarmýþ beni
Koridorda ki aynanýn üstünü eski gazetalerle kapattým
Kendimi her gördüðümde isyaným artmasýn diye…..
Hafta da bir gün karanlýk çökünce çýkarým mezar evimden
Ekmek ve sýgara almak için
Kendi mahallemin bakkalýný geçer
Uzaktaki , beni bilmeyen bakkala giderim ki
Tanýnmamak için….
Mutfaðýmda küçük sofram hep serili
Öyün vakitlerini çoktan býraktým
Ne zaman arsýz midem açlýðýn son raddesine gelirse
Zift karasý bir çay ile küflü ekmekle birkaç lokma atýþtýrýrým
Açlýktan ölmemek için….
En büyüðünden üç kültablam var
Biri mutfaktaki soframýn yanýnda
Biri uzanýp yattýðým koltuðun kenarýnda
Biri de sürekli daðýnýk duran yataðýmýn baþ ucunda
Ýçleri týka basa izmarit dolu
Yorganým ve çarþafým hep sýgara yanýðý gömleðimin olduðu gibi
Evimin duvarlarý duman karasý
Parmaklarým is sarýsý
Ve her taraf genzimi yakan nikotin kokusu…..
Yalnýzým
Çaresizim… kimsesizim… vurgun yemiþ duygularým
Yalnýzlýðýmý en billur bardaklara doldurup
Mezesiz çilingir soframý kurup
Hayallerimle karþýlýklý kadeh tokuþturup
Ab-u hayat niyetiyle
Terkediþliðimin þerefine yudum yudum içiyorum
Çaresizliðimi en leziz çikolata misali
Büyük bir heyacanla bayramlarda kapý kapý dolaþýp
Þeker toplayan çocuklarýn sevinci gibi
Duygularýma ikram ediyorum
Býkmadan usanmadan her gün
Kimsesizliðimi kendimden bilen
En mahrem sýr gibi saklýyorum…….
Sevdalýyým …
Tutkunum , vurgunum sevdalýyým
Hemde kara sevdalýyým yalnýzlýðýma
Korkuyorum beni býrakýp gitmesinden
Sýký sýký sarýlýyorum
Kýskanýyorum herkesten
Kimse görmesin kimse bakmasýn istiyorum
Yaðan karlardan, meltem meltem esen rüzgarlardan,
Çisem çisem inen yaðmurlardan, doðan her güneþin ýþýklarýndan,
Havada uçan kuþlardan bile kýskanýyorum yalnýzlýðýmý
Bunun için sýký sýký kapattým evimin bütün perdelerini….
Gecem gündüze gündüzüm de geceme karýþtý
Takvimleri þaþýrdým
Mevsimlerim allak pullak oldu
Her gece ýssýz evimin sýgara dumanýndan karamýþ
Nikotin kokulu duvarlarý
En mahir güfteleri yazýyor, en içten besteleri yapýyor
Sessizliðin sesleri yanýk yanýk icra ediyor
Sadeca banim duyduðum aryalarý
Bazen bir ben daha çýkýyor benden
Ýkiye bölünüyor þu zavallý beden
Kimi zaman dertleþiyoruz kimi zaman sarýlýp aðlaþýyoruz
Kimi zaman kavga edip küfürleþiyoruz…..
Dünya dursun dönmesin, zaman akýp gitmesin
Kapýmý kimse çalmasýn,camlarýma rüzgar bile vurmasýn
Pencereme menzilini þaþýrtmýþ bir kuþ konmasýn
Evime güneþ ýþýðý dolmasýn istiyorum….
Yalnýzlýk sevdam
Hemde kara sendam benim
Sevdamý kimse benden almasýn
Evim mezarým olsun ya da mezarým evim olsun
Mezar taþýmda adým yazýlmasýn
Bir fatiha okuyanýmda olmasýn
Yalnýzým
Çaresizim
Kimsesizim
Kimse yalnýzlýðýmý bölmesin
Kimse çaresizliðime derman bulmasýn
Kimse kimsesizliðime yaren olmasýn
Sevdam bana kalsýn
Evim mezarým olsu istiyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: