Mihvan

nur gibi gökten süzülüp
kalbimde mihvan’ýmsýn sen yâr
buldum peyam-ý lutf yarimi ,niþanemsin sen
o gül yüzünün
þevkini kalbime ihsan eyledim
sevgili

seherde gül dalýnda gül açmýþ
kokusu amber bedel ey ; yâr
gül ,yüz görümlüðü ister
bülbülden..

güneþ bile senin yoluna
ýþýk saça saça doðarken
benim bu yazdýklarýmýn
mîzânýmý var

yar
gece vardým otaðýna
ay perdeni açmiþtý
zülüflerin kokusun
meþk etti ruhumu yâr

mis kokulu gülden bir yaprak al
nikap ört gül yüzüne saçlarýný gizle
bütün alemi harap etme sevgili

ruhumu seninle yoðurdum
senden meydâne gelen
gül tohumunu da ektim yâr

çünkü bu tohum þiiriminde
mayasýdýr canýmýnda yâr
nur gibi gökten süzülüp
kalbime girdin ey yâr..





nurcihan erdogan

Sosyal Medyada Paylaşın: