AYKIRININ KIZI

AYKIRININ KIZI

Geçmiþte bizim köy iki mahalle imiþ
Bir mahallesinde Türkler,
Öbür mahallesinde de Ermeniler otururmuþ.
Türkler ve ermeniler çok iyi geçinip giderlermiþ..

Ne zaman köylerimizi Fransýzlar istila etmiþ
Yüz bulmuþ Ermeni gavuru, kudurmuþ
Vurduðu vurduk, kýrdýðý kýrdýk
Baþýndan aþýrý gitmiþ..

Fransýzlar sürü halinde çekip giderken
Yüzsüz Ermeniler de arkalarýnda gitmiþ...

Ermeniler;
Ettikleri kötülük karþýsýnda yüzleri yok ya
Ocakta aþýný,
Beþikte çocuðunu
Býrakýp gitmiþler.

Ermenilerin beþikte unuttuklarý çocuk var ya
Ýnsan diye
Türkler sahiplenip, besleyip, büyütmüþler,
Ýsmine de ’Aykýrýnýn Kýzý’ demiþler,
Aslýný unutmasýn diye...

Günler gelip geçmiþ
’Aykýrýnýn Kýzý’ büyümüþ, serpilmiþ..
Bir Türk’le evlenmiþ
Çoluk çocuk sahibi olmuþ...

Çocuklarýnýn adý; Memet, Kemal, Ali
’Aykýrýnýn Kýzý’ aykýrýlýðý istemedi.
Hac’a gitti, Hacer ismini aldý.

Mehmet, Kemal, Ali
Çocuklarý;
Can ciðer arkadaþlarýmýzdý...
---- 12.03.1970 - Adana.

Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.












Sosyal Medyada Paylaşın: