IHLAMURLAR ALTINDA

Beþ Konak Güzeline çýkmýþtý adý
Dolaþýrdý dillerde o hoþ endamý
Gözleri andýrýrdý yavru ceylaný
Sevdiðim ilk aþkým esmer güzelim

Geçerdim her gün gözüm camlarda
Oturur bulurdum onu cumbada
Kalbim dururdu ona her bakýþýmda
Sevdiðim ilk aþkým esmer güzelim

Bir memur kýzýydý gezen dolaþan
Yüreðime kor düþerdi
Göçlerini hayal ettiðim zaman
Sevdiðim ilk aþkým esmer güzelim

Bitirdim liseyi memleketimde
Düþtüm ardý sýra gurbet ellere
Aldýðým her diploma övüncüm oldu
Döndüm büyük heyecanla doðduðum yere

Uçarcasýna koþtum hemen o büyülü sokaða
Baktým
Konak boþtu camlarý üryan
Lanet ettim aldýðým diplomalara
Sevdiðim ilk aþkým esmerim güzelim
Belli ki göçmüþlerdi buradan
Bir daha da hiç geçmedim o büyülü sokaktan

Girmedi gönlüme asla ondan baþkasý
Kaldý yalnýzca bana ölümsüz hatýrasý
Vaktinden önce düþtü saçlara aklar
Umar olmadý yarama aldýðým diplomalar
Sevdiðim ilk aþkým esmer güzelim

Bir baþka memleketin ünlü bir okulunda
Nurlarla aydýnlandý sanki o loþ oda bir anda
Gözlerinden tanýdým içeri giren oydu
Uzaklardan gelmiþti yapacaðý röportaja
Sevdiðim ilk aþkým esmer güzelim

Yaþýyoruz þimdi bu aþký ab-ý Kevser tadýnda
Gözlerden sözlerden uzak ýhlamurlar altýnda
Dilimiz tutuluyor gözlerimiz konuþurken
Biliyoruz böyle aþkýn yok asla bir benzeri
Sevdiðim ilk aþkým esmer güzelim

TÜLÝN ÖZTUNÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: