Düþünelim garipleri neden kimse görmez,
Bin an olsa fakir, fukaraya hal hatýr sormaz,
Her kendisi alýr asla geriye vereyim demez,
Garip yaþamayan ne anlar açýn halinden.
Güzel giyim kuþamýna bakýp hiç aldanma,
Elbise ile itibarýn çoðalýr deyip hiç sanma,
Kendini þiar edinmiþ amacý bencil davranma,
Kendinden baþkasýn görmeyene anlar halinden,
Yaþamda hiç çile çekmeyen çileyi bilmez,
kendini unutup gün eder kimseyi görmez,
Gece gündüz iþi eðlence baþka þey gelmez,
Açlýðý tatmayanlar ne anlar açýn halinden...
Allah þahit periþan durumdadýr görünen hal,
Garip kuru ekmek yer diðeri ise hep yer bal,
Ey nankör kendini bilmez çoksa gel onu da al,
Aç yatmayan ne anlar aç yaþayanýn halinden,
Yokluk nedir bilmemiþ pençesine düþmemiþ,
Yetimi, öksüzü görüp onarlý hiç sevindirmemiþ,
Ömrü boyunca hayýr iþlememiþ, hayýr görmemiþ,
Kendi karnýný doyuranlar ne anlar açýn halinden..
Sel olup bulanýkta aksa suyu olur hep duru,
Hiç kimseyi görmez, hal bilmez vicdaný kuru,
Düzenin esiri olmuþ, sürüngen olmuþ þoförü,
Aç kalmayan gafil ne anlar garibin aç halinden..
Gelir daðdan iner baða baðdakini kovar,
Düþünsene bu dünya bu kadar mý çok dar,
Unutma hiçbir zaman kulun kulda hakký var,
Devamlý alanlar ne anlar muhtaç açýn halinden..
Hazýr servetlere konar, emeksiz hayat yaþar,
Hal bilmez kendi alýr hemen býkar ve boþar,
Medeniyet nedir bilmez karanlýkta kendi koþar,
Görüp gönlü görmeyen ne anlar açýn halinden..
Verimsiz ot biter el attýðý gezdiði bütün her yerde,
Çare için merhem olmak istemez asla hiç derde,
Gönlü eðlence de fikri için pis olan hep mide de,
Kendi tok diðeri aç olan ne anlar aç olanýn halinden
Yokluðun pençesine yaþamýnda hiç düþmeyen,
Þeytaný nefsini dost edinip, garibi düþman eyleyen,
Yaþama gayesini unutup insanlarý hiç sevmeyen,
Kendisi toksa ne anlar diðeri aç olanýn halinden..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.