MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SİZDEN BİRİYİM
Süleyman ÇALIŞICI

SİZDEN BİRİYİM



Siz bakmayýn yaþlý gibi göründüðüme
Aldanmayýn sakýn kafamdaki küfüme
Ben daha on dört yaþýndayým
Tahsilim bitmedi ama doktor kývamýndayým
Aþinayým damarlarýmdaki kanýn her zerresine…

“Durun” dedim ama beni dinlemediler
Söz geçiremedim hücrelerime
Çoðaldýlar da çoðaldýlar
Sonra vücudumun her yanýný sardýlar
Saçlarým yumak yumak geldi ellerime
Geçen ay hepsini kazýdý doktor amcalar…

Önceki dönem okulda öðrenmiþtim
Biraz da doktor amcam söyledi,
Hücrelerden ve plazmadan oluþan
Ama büyük çoðunluðu kýrmýzý su olan
Annemin domates çorbasýna benzermiþ kan,
Bence içimdeki çorbanýn tuzu fazla olmuþ
Annemin sabah yaptýðý çorba mý,
Yoksa Tanrýnýn gördüðü reva mý canýmý acýtan?

Herkesin hücresi bölünmeyi biliyormuþ
Benimkilerin bu yeteneði kaybolmuþ
Aþmýþlar kendi sýnýrlarýný
Toplanmýþlar bir araya, oluþturmuþlar urlarýný
Büyüyüp koloniler haline gelmiþler
Vücudumun her yanýný iþgal etmiþler
Þimdi her gün ilaç veriyor bana hemþireler,
Soruyorum bazen annemin olmadýðý yerde
Abla nedir bu benim baþýma gelenler?

Bulaþýcý deðil diyor doktorlar
Ama neden benden kaçýyor arkadaþlar
Neden aralarýna almýyorlar top oynarken
Neden hep uzak duruyorlar,
Kaným çoðalmayý bilmiyorsa
Öðrenmemiþse bölmeyi, bölünmeyi
Çýlgýn bir nehir gibi akýyorsa
Ben mi söyledim, ben mi istedim
Neden her zaman beni suçluyor, dýþlýyorlar?

Annem aðlýyor bazen gizliden
Görüyorum ama görmezden geliyorum
Gidiyorum usulca odama
Beni görürse daha çok aðlar, biliyorum
Uzanýyorum yataðýma
Gözlerim tavanda asýlý, dalýyorum
Düþünüyorum… Bir çare bulamýyorum
Salkým salkým kopuyor umutlar içimden sonra
Tutamýyorum gözyaþlarýmý, aðlýyorum…

Akþam olunca, yýllarýn yorgunluðu omzuna düþmüþ
Doðuþtan kadere küsmüþ babam geliyor eve
Gülümsüyor, her þey yolunda gibi
Anneme çaktýrmadan bir göz kýrpýyor bana
Sanki yýllarca hasret kalmýþ gibi oðluna
Sýmsýký basýyor baðrýna,
Ýçten içe kan aðladýðýný
Canýndan can aktýðýný, ben biliyorum
Biliyorum ama belli etmiyorum,
Çünkü halen nefes almaya devam ediyorum
Ne ayrý bir dünyada
Ne de baþka Tanrýnýn kollarýnda
Ben de bu dünyada sizin gibi yaþýyorum,
Bazen yoruluyorum ama
Yine de hayata gülümseyerek bakýyorum…

Sizden biriyim, LÖSEMÝLÝ deseniz de adýma
Son nefesime kadar da güleceðim, inadýna...









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.