Siz bakmayýn yaþlý gibi göründüðüme Aldanmayýn sakýn kafamdaki küfüme Ben daha on dört yaþýndayým Tahsilim bitmedi ama doktor kývamýndayým Aþinayým damarlarýmdaki kanýn her zerresine…
“Durun” dedim ama beni dinlemediler Söz geçiremedim hücrelerime Çoðaldýlar da çoðaldýlar Sonra vücudumun her yanýný sardýlar Saçlarým yumak yumak geldi ellerime Geçen ay hepsini kazýdý doktor amcalar…
Önceki dönem okulda öðrenmiþtim Biraz da doktor amcam söyledi, Hücrelerden ve plazmadan oluþan Ama büyük çoðunluðu kýrmýzý su olan Annemin domates çorbasýna benzermiþ kan, Bence içimdeki çorbanýn tuzu fazla olmuþ Annemin sabah yaptýðý çorba mý, Yoksa Tanrýnýn gördüðü reva mý canýmý acýtan?
Herkesin hücresi bölünmeyi biliyormuþ Benimkilerin bu yeteneði kaybolmuþ Aþmýþlar kendi sýnýrlarýný Toplanmýþlar bir araya, oluþturmuþlar urlarýný Büyüyüp koloniler haline gelmiþler Vücudumun her yanýný iþgal etmiþler Þimdi her gün ilaç veriyor bana hemþireler, Soruyorum bazen annemin olmadýðý yerde Abla nedir bu benim baþýma gelenler?
Bulaþýcý deðil diyor doktorlar Ama neden benden kaçýyor arkadaþlar Neden aralarýna almýyorlar top oynarken Neden hep uzak duruyorlar, Kaným çoðalmayý bilmiyorsa Öðrenmemiþse bölmeyi, bölünmeyi Çýlgýn bir nehir gibi akýyorsa Ben mi söyledim, ben mi istedim Neden her zaman beni suçluyor, dýþlýyorlar?
Annem aðlýyor bazen gizliden Görüyorum ama görmezden geliyorum Gidiyorum usulca odama Beni görürse daha çok aðlar, biliyorum Uzanýyorum yataðýma Gözlerim tavanda asýlý, dalýyorum Düþünüyorum… Bir çare bulamýyorum Salkým salkým kopuyor umutlar içimden sonra Tutamýyorum gözyaþlarýmý, aðlýyorum…
Akþam olunca, yýllarýn yorgunluðu omzuna düþmüþ Doðuþtan kadere küsmüþ babam geliyor eve Gülümsüyor, her þey yolunda gibi Anneme çaktýrmadan bir göz kýrpýyor bana Sanki yýllarca hasret kalmýþ gibi oðluna Sýmsýký basýyor baðrýna, Ýçten içe kan aðladýðýný Canýndan can aktýðýný, ben biliyorum Biliyorum ama belli etmiyorum, Çünkü halen nefes almaya devam ediyorum Ne ayrý bir dünyada Ne de baþka Tanrýnýn kollarýnda Ben de bu dünyada sizin gibi yaþýyorum, Bazen yoruluyorum ama Yine de hayata gülümseyerek bakýyorum…
Sizden biriyim, LÖSEMÝLÝ deseniz de adýma Son nefesime kadar da güleceðim, inadýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.