Ýnat etme bu aþka yar boþuna Ýnanýrým dökülen göz yaþýna Silahtan çýkan kurþun saplanýr yürek tasýma Avareyim karanlýk sokaklarda
Zifiri gecelerde aþkýnla kayboldum Kaybolup ta resmin le aydýnlandým Aðrýmayan seherde içime kapandým Senin yokluðunda ben avare oldum
Karanlýkmýþ geceler sensiz gecen günlerde O günlerde aydýnlatan senmiþsin gecelerde Seni arýyorum geçtiðin her yerde Þimdi neredesin bana hayat veren avare
Sana söyleyecek cümle kalmadý Yüreðimle söylediðim sözler taþtý Sana olan gururum her engeli aþtý Kapýnda avareyim kalbim elimde kaldý
Rüyadýr bu,gönül sen kandýr Ömür yetmez sen kalbimi dayandýr Sensiz gecen günler hep zindandýr Avareyim bu rüyadan beni sen uyandýr. Sosyal Medyada Paylaşın:
Öznur Tecik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.