avuçlarımdan kayıp giden ölü takvim yapraklarında , yağmurlu bir gece ve penceremin buğusunda geçen bütün bir ömrün hikayesi ...

yaþamdan yana ve ölümden
her ne varsa yaþanmýþ takvimlerden
hepsi þimdi
bitmeyen bir yaðmurla ýslanmýþ
bitmeyen bir ömrün hikayesi
...
...


þimdi
zamansýz bir gecenin sessizliði
tüm renkleri yutan karanlýðýn sisleri
ve kuytularýnda bir yüreðin derinlikleri
ne çok þey
ne çok þey aynen eskisi gibi




yaðmur yaðýyor dýþarýda
penceremin buðusunda zaman geçiþleri
durmak bilmeden üstümde
uçuþan ölü kuþlar
kopan takvim yapraklarý
ah !
baþ döndüren bir hýzla içimden geçen zaman




avuçlarýmda
ölü takvim yapraklarýnda unutulan
canlý cesetleri
hiç birine eriþemediðim
hepsiyle bütünleþtiðim bir giz
en daðýnýk günü belki ömrümün
an kalabalýk
en yalnýz
en sessiz




bir hiç kadar yokluðun
her þey kadar acýnýn hüznünde yaþanan
ne çok þey var Tanrým yine
bunlarýn hepsini tanýyordum
bir zamanlar
onlarla ben de yaþýyordum




ah ! küçüðüm
ne güzel evcilik oynardýk seninle
oyuncak tencerelerimizde yemekler yapardýk
doyumsuz bir zevkle gülümserken
þimdi aðlayan gözlerden baþka ne var
topraðýn dahi üþümüþken bunca uzak bir yerde




bir doðum gününde , panda almýþtým sana
boyundan büyüktü taþýyamazdýn bile
ama çok sevmiþtin
o güzelim gülüþünle iþte
gülümsüyorsun zamanýn buðusunda
solgun
yaðmurlu
ve karanlýk bir gecede
buðulu bir pencereden
takvim yapraklarý arasýnda
çoktan beridir
solgun bir gül oluyordum
yaþam ve sen arasýnda


zaman geçip gidiyor üstümüzden
ama hiç bir þey unutulmuyor
zamanda bir zamanlar
sen de
ben de yaþýyordum





ne çok gülenler var
ne çok aðlayanlar
bunlarýn hepsini tanýyordum
ah ! be abla
gülümseyen gözlerinle
gülden güzel yüreðinle
peynirli böreði sen ne güzel yapýyordun




bir trafik kazasý mýydý o
bir takvim yapraðýnda
solgun yüzün
yaðmurlu bir gece kadar ýslak þimdi
koþarak gelirdim yanýna
hiç düþünmeden inan
sen zaten yanýmda olmasan
ya da zaten
ben böylesi yanýnda olmasaydým