Yetmedi ömrüm kýzým Ýzin çýkmadý Azrailden Kurtulup ta gelemedim yanýna Doya doya gezip Yaþayamadým seninle Sana yemekler yapýp Koyamadým önüne Oturup dertleþemedim Yalnýz býraktým seni Uzak diyarlarda Oysa hayallerim vardý Kýzýmla oturup deniz kenarýnda Baþ baþa güneþin batýþýný izlerken Yanýnda bir bardak çay eþliðinde Martýlarýn süzülüþünü seyretmek Ve son kez Baþýný omzuma yaslayýp O güzel saçlarýný okþamak... Son arzumdu Mürüvvetini görüp Torunumu kucaðýma alabilmek Olmadý kýzým olmadý Vakit tez geldi Ecel ertelenmiyor ki... Seni çok seviyorum kýzým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sercan.yilmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.