ADAVETNAME

Allah nimet-i aklý kullara daðýtýrken
Sen nifâk pazarýndan bu devlete geç kaldýn

Bazýlarý ömrünü davete vakfeyledi
Sanat-ý teblið için lüzumsuz gereç kaldýn

Sanki neûzubillah! Elestü birabbiküm
Suâlini duymayýp ebediyyen zeç kaldýn

Ervâh-ý mü’minînin iþreti baþlayýnca
Meyden nefret ederek bûsa uzak leç kaldýn

Bilinen sýfatýndýr liberalce bulunmak
Âlim sütü verdikçe ahýrda emeç kaldýn

Modern yöntemlerini Ýslâm’a uyguladýn
Seminerlerde jüri, basýna demeç kaldýn

Türkologlar dilini henüz çözemediler
Runik kitabelerde silinmiþ ilgeç kaldýn

Altý imân hâlini peþpeþe çektiðinde
’Kaderden ayrýlalý’ olaylý tümleç kaldýn

Sofiyi müþrik eden acayip zikrin ile
Batýldan hak ayýran kepaze ayraç kaldýn

Nefsinin binitleri arýza yapar yapmaz
Hemen altýna yatan me’mur kaldýraç kaldýn

Çorbaya þerik olma itikâdý onmadan
Ýnsan doyurmak sevap! Kime ihtiyaç kaldýn?

Maþâallah bu sefer plaketi hak ettin
Masonun emeliyle müspet imtizaç kaldýn

Her elini sýktýðýn, suratýna güldüðün
Kiþi için geride râh-ý istimzaç kaldýn

Yayýldýðým postumdan çek mel’un gözlerini
Ne iþ? Yoksa küffâra mý sen oturgaç kaldýn?

Cenneti vaat eden hurâfelerinle sen
Ulaþýlamayacak hayýrsýz amaç kaldýn

Senelerdir inkâra inkâr ekleyip durdun
Sýrat-ý müstakîmin üstünde yamaç kaldýn

Keþke rezil olmadan biraz bize uysaydýn
Bak ki onca öþürün içinde haraç kaldýn

Hakkýný yemeyelim, dil ile öldürsek de
Çingeneler þahýnýn kellesinde taç kaldýn

Þia’nýn vitrininde uzun süre bulundun
Hayli ihtiram gördün, yýllarca revaç kaldýn

Hüzünlü gözler ile ilminden medet uman
Mes’ûde dilberlere þefkatli anaç kaldýn

Hem bununla kalmadýn! Bir gün hakikatleri
Duyacak kulaða ses geçirmez týkaç kaldýn

Yaratýksýn tamam da cinsinden þüpheliyim
Biraz ezince sanki posan çýktý, zaç kaldýn

Bilmem kaç kitap ile saydýðýn mavallara
Kananlarýn boynunda görünmeyen haç kaldýn

Verdiðin hükümlerle kahkahaya boðduðun
Bütün sabi-sübyânýn elinde topaç kaldýn

Biz rahmet-i Rahman’ýn kaderine inandýk
Sen ne diye yönünü çevirip kýraç kaldýn?

Her akþam misafiriz evliya iftarýna
Nâme-i Teymiye’yi bekleyerek aç kaldýn

Hep beraber Me’va’nýn nasipdârý bulunsak
Bil ki, ipek helâlken yine de abaç kaldýn

Zaten az bildiðinden tavizler vere vere
Yüceldikçe yücelip (!) tepede kayaç kaldýn

Bu ne seri yüzüþtür? Amanýn, subhanallah!
Vatikan sahiline bir-iki kulaç kaldýn

Eþþek etinin mübah olduðu memlekette
Ýflas bayraðý çeken gariban saraç kaldýn

Sana fýkhî hislerle sirkâtten getirilen
Mes’elede ne yazýk soruya kapkaç kaldýn

Gerçi Müslümanlarý himaye etmekteyiz
Sen sopana sürtünen davara arkaç kaldýn

Epey yaklaþmýþ olan nefhâ-yý sûra deðin
Okunacak nazmýmýn ucuna sarkaç kaldýn

Kaderimizde damda karþýlaþmak yazýlmýþ!
Saðdýðým þiirimin altýnda bakraç kaldýn

Maalesef hýrsýmý sayfadan çýkararak
Boþ kafaný yardýðým günlere andaç kaldýn

Önceden yok dediðin þefaatçiyi ara!
Hakikaten karþýmda birine muhtaç kaldýn

Aðzýna çaldýðým bal fazla gelip tutunca
Hicvin bulutlarýna manevî miraç kaldýn (!)

Þimþek gibi gözlerin nurûna kasdeyleyen
Ýlmimize karþýlýk azýcýk siraç kaldýn

Nerde periþan baþým müþküle dûçar olsa
Galîzatý def için aldýðým direnç kaldýn

Ayýn on dördü gibi parlýyordu gül yüzün
Netice-i helamýn sonunda iðrenç kaldýn

En ciddi panellerin þeref konuðu musun?
Mübarek, layýkýyla mükemmel gülünç kaldýn

Þerefine kalkalý Yahudi kadehleri
Dünyalarý unuttun, þen-þakrak erinç kaldýn

Ashabýn ekabiri ’Cehennem biter’ demiþ(!)
Aklýnýn ermediði iþte herc ü merç kaldýn

Ebu Hanife, Ahmed neyine yetmedi de
Ýbn Kayyým laðýmýna müþtâkîn özenç kaldýn?

Mirânýn cennetleri zatlarýna has bilir
Ziyâde nevfikrinle tarihe kazanç kaldýn(!)

Hamdolsun dað baþýna nakl-i hâne ederek
Mü’minenin durduðu büyûta sakýnç kaldýn

Afgani’nin, Abduh’un zelil zýll u zülüyle
Âsumân-ý Ýslam’da alçakça basýnç kaldýn

Merhum Abdulvehhab’ýn fazl u bereketinden
Hayyâl olup iblise lûkata sevinç kaldýn

Ýbn Hazm ve Mevdudi’nin herzesini duymamýþ
Duru gönüllülere alaca bilinç kaldýn

Granit taþ gibisin! Zaten bunun yüzünden
Ýsmim deþip kapýma taktýðým pirinç kaldýn

Bayraðýmdan çaldýðýn hilâlimin altýnda
Not alan karýlara vaazda korkunç kaldýn

Buharî güllelerle mahvolan sapkýnlara
Memleket dahilinde bulunmayan enç kaldýn

Adüvv-i âþikârýn muharrem elmasýný
Yiyip bitirdiðinden dolayýdýr genç kaldýn

Tevhid arenasýnda korkusuz matadordun
Mak’adýna yediðin boynuzla mý felç kaldýn?

Âhir-i Ramazanda tenasül uzvumuza
Rehâvet daðýtacak cihânþümûl ferç kaldýn

Sen Sihâm-ý Kazâ’mý zýbýk mý bellemiþtin?
Üstüne hücûm edip tamamýna derç kaldýn

Âyîne-i Ýskender devrimizde benimdir
Göz gözü görmese de görüyorum kýrç kaldýn

Türlü hileler ile tecavüz eylediðim
Kal’a-yý felemmâda iþtah açan burç kaldýn

Heybetini aniden görünce öleyazdýk!
Ansýzýn çýkma, madem duvarlara murç kaldýn

Hanýma dübüründen temasý helal ettin
Bilcümle deyyuslara verilecek borç kaldýn

Sahurdan akþama dek dizdiðim tuðlalara
Aðuyla karýþýnca fevkalâde harç kaldýn

Sýrýtman pek hoþuma gitmiyor açýkçasý
Görenler de sanýr ki Afrodit’e zevç kaldýn

Tütünü hayal eden afyonu patlamamýþ
Muhlîs savmedenlerin dudaðýnda hýnç kaldýn

Karþýnda can Osman’a hakaretler yaðarken
Gayet olgun(!) davranýp göt üzere inç kaldýn

Öyleyse þetmederim sana, cemaatine
Zira küfrü duydukça anlýyorum dinç kaldýn

Bakýrý Ýsevîden, Çinko’yu Humeynî’den
Alýp Kalay’ý benden mezhepsizce tunç kaldýn

Biz çamur deryasýndan yaya olarak geçtik
Bir halta yarayarak çizmemize konç kaldýn

Farýsî dillerine vuruldun dürzülerin
Þerâit-i dinime beþ dedikçe penç kaldýn

Gýpta ettim Hakk sana deve gibi boy vermiþ
Hükmü muhkem ayette fikrinle de uç kaldýn

Gurultuna muhalif olunca sahîh hadis
Acemvârî reddedip necîs, la’în suç kaldýn

Bay bayan ayýrmadan müstakbel hoca oldun
Cehennemin dibine tarîk-i uruç kaldýn

Þeytan pandikleriyle kaçmaya yol arayan
Kavme abdestsiz namaz, niyetsiz oruç kaldýn

Ýbadet hani neyse, lakin iman öyle mi?
Demeden atýp tuttun, mü’mine hurûç kaldýn

Benim ehl-i sünnetim gökleri tezyîn etti
Sen kuyuma akseden hayalî bürûç kaldýn

Hatrýma geldiðinde aðzým biraz bozuktur
Kelâmýma nazaran sahiden uluç kaldýn

Yeni beyitler için üstüne iþediðim
Gebelik testlerime pozitif sonuç kaldýn

Birader, kesinlikle raydan çýktýðýn için
’Tanrý kaç?’ sorusuna demesen de ’üç’ kaldýn

Ayný minvâl üzere koþtuðun gidilerle
Haçlýnýn yüreðine depolanan güç kaldýn

Hureyre’nin baþýný bihüsn okþayalýdýr
Ölü eti yemekten geniþlemiþ kýç kaldýn

Uyumadan fazlaca su içtiðim her gece
Kalkýp suladým ama gülmedin, alýç kaldýn

Hoþ olursun diyerek itinayla geçirdim
Topraða seni lakin katrancý ardýç kaldýn

Kur hadi mahkemeni! Recmime kýl kararý
Fetvan hadým diye mi zânîye yargýç kaldýn?

Bilesin hukûkumu kimsede býrakmadým
Dünya dönüp durdukça alacaðým öç kaldýn

Aslýnda hak ettiðin þekilde kovulmadan
Uzaklaþýp iyi ki civarýmdan göç kaldýn

Sadece bize, uyku galebe çaldýðýnda
Çobansýz kalanlara boynuz vuran koç kaldýn

Dârü’l-Harp’ten sür’atle beldemize geleli
Biz selefi savunduk, sen kofa malkoç kaldýn

Altta rahat döþeðin, üstte de kafatasýn
Sýkýþtýrdý cismini, arada sandviç kaldýn

O mukaddes beyninin meþhûm nöronlarýndan
Fýþkýrttýðýn zekayla Papa’ya piliç kaldýn

Boþ yere küfür ettin, boþuna mürted oldun
Ulemânýn katýnda gerek yokken hiç kaldýn

Ehl-i sünnet urbasý daraldý daralalý
Perhiz yapacaðýna yeni bir iliç kaldýn

Ganimeti toplayýp vakt-i rücû gelende
Biçâre, münâfýðýn korktuðu kýlýç kaldýn

Þimdi âhir zamanýn günahlar ummânýnda
Yüzmeyi bilmeyene ruhî solungaç kaldýn

Karnýný mezbelede doyurmaktan haz alan
Asrýn deccallerine raðmen sen güllaç kaldýn

Ettiðin iltifâta mazhar olan devrildi!
Açýk kalan baþlara böylece sertaç kaldýn

Atýný koþturduðu meydaný boþ addetmiþ
Düþmana damgalanan çiviye çekiç kaldýn

Abus çehrelilerin absürd perdelerine
Halkýn içinden gelen tek yüzü behiç kaldýn

Kuþ konmaz dokuz köyde seni eðletmemiþler
Malum mârî dilinle onlardan hâriç kaldýn

Ey bed yolun sâliki! Kaderde yazýldýysa
Tekrar buluþacaðýz! Ukdelere iç kaldýn

Biçâre kerhâneni besbelli terkediyor
Geri dönünceye dek buralarda piç kaldýn

Zekeriya Yaman - 29.07.13
Sosyal Medyada Paylaşın: