ADAVETNAME
Allah nimet-i aklý kullara daðýtýrken
Sen nifâk pazarýndan bu devlete geç kaldýn
Bazýlarý ömrünü davete vakfeyledi
Sanat-ý teblið için lüzumsuz gereç kaldýn
Sanki neûzubillah! Elestü birabbiküm
Suâlini duymayýp ebediyyen zeç kaldýn
Ervâh-ý mü’minînin iþreti baþlayýnca
Meyden nefret ederek bûsa uzak leç kaldýn
Bilinen sýfatýndýr liberalce bulunmak
Âlim sütü verdikçe ahýrda emeç kaldýn
Modern yöntemlerini Ýslâm’a uyguladýn
Seminerlerde jüri, basýna demeç kaldýn
Türkologlar dilini henüz çözemediler
Runik kitabelerde silinmiþ ilgeç kaldýn
Altý imân hâlini peþpeþe çektiðinde
’Kaderden ayrýlalý’ olaylý tümleç kaldýn
Sofiyi müþrik eden acayip zikrin ile
Batýldan hak ayýran kepaze ayraç kaldýn
Nefsinin binitleri arýza yapar yapmaz
Hemen altýna yatan me’mur kaldýraç kaldýn
Çorbaya þerik olma itikâdý onmadan
Ýnsan doyurmak sevap! Kime ihtiyaç kaldýn?
Maþâallah bu sefer plaketi hak ettin
Masonun emeliyle müspet imtizaç kaldýn
Her elini sýktýðýn, suratýna güldüðün
Kiþi için geride râh-ý istimzaç kaldýn
Yayýldýðým postumdan çek mel’un gözlerini
Ne iþ? Yoksa küffâra mý sen oturgaç kaldýn?
Cenneti vaat eden hurâfelerinle sen
Ulaþýlamayacak hayýrsýz amaç kaldýn
Senelerdir inkâra inkâr ekleyip durdun
Sýrat-ý müstakîmin üstünde yamaç kaldýn
Keþke rezil olmadan biraz bize uysaydýn
Bak ki onca öþürün içinde haraç kaldýn
Hakkýný yemeyelim, dil ile öldürsek de
Çingeneler þahýnýn kellesinde taç kaldýn
Þia’nýn vitrininde uzun süre bulundun
Hayli ihtiram gördün, yýllarca revaç kaldýn
Hüzünlü gözler ile ilminden medet uman
Mes’ûde dilberlere þefkatli anaç kaldýn
Hem bununla kalmadýn! Bir gün hakikatleri
Duyacak kulaða ses geçirmez týkaç kaldýn
Yaratýksýn tamam da cinsinden þüpheliyim
Biraz ezince sanki posan çýktý, zaç kaldýn
Bilmem kaç kitap ile saydýðýn mavallara
Kananlarýn boynunda görünmeyen haç kaldýn
Verdiðin hükümlerle kahkahaya boðduðun
Bütün sabi-sübyânýn elinde topaç kaldýn
Biz rahmet-i Rahman’ýn kaderine inandýk
Sen ne diye yönünü çevirip kýraç kaldýn?
Her akþam misafiriz evliya iftarýna
Nâme-i Teymiye’yi bekleyerek aç kaldýn
Hep beraber Me’va’nýn nasipdârý bulunsak
Bil ki, ipek helâlken yine de abaç kaldýn
Zaten az bildiðinden tavizler vere vere
Yüceldikçe yücelip (!) tepede kayaç kaldýn
Bu ne seri yüzüþtür? Amanýn, subhanallah!
Vatikan sahiline bir-iki kulaç kaldýn
Eþþek etinin mübah olduðu memlekette
Ýflas bayraðý çeken gariban saraç kaldýn
Sana fýkhî hislerle sirkâtten getirilen
Mes’elede ne yazýk soruya kapkaç kaldýn
Gerçi Müslümanlarý himaye etmekteyiz
Sen sopana sürtünen davara arkaç kaldýn
Epey yaklaþmýþ olan nefhâ-yý sûra deðin
Okunacak nazmýmýn ucuna sarkaç kaldýn
Kaderimizde damda karþýlaþmak yazýlmýþ!
Saðdýðým þiirimin altýnda bakraç kaldýn
Maalesef hýrsýmý sayfadan çýkararak
Boþ kafaný yardýðým günlere andaç kaldýn
Önceden yok dediðin þefaatçiyi ara!
Hakikaten karþýmda birine muhtaç kaldýn
Aðzýna çaldýðým bal fazla gelip tutunca
Hicvin bulutlarýna manevî miraç kaldýn (!)
Þimþek gibi gözlerin nurûna kasdeyleyen
Ýlmimize karþýlýk azýcýk siraç kaldýn
Nerde periþan baþým müþküle dûçar olsa
Galîzatý def için aldýðým direnç kaldýn
Ayýn on dördü gibi parlýyordu gül yüzün
Netice-i helamýn sonunda iðrenç kaldýn
En ciddi panellerin þeref konuðu musun?
Mübarek, layýkýyla mükemmel gülünç kaldýn
Þerefine kalkalý Yahudi kadehleri
Dünyalarý unuttun, þen-þakrak erinç kaldýn
Ashabýn ekabiri ’Cehennem biter’ demiþ(!)
Aklýnýn ermediði iþte herc ü merç kaldýn
Ebu Hanife, Ahmed neyine yetmedi de
Ýbn Kayyým laðýmýna müþtâkîn özenç kaldýn?
Mirânýn cennetleri zatlarýna has bilir
Ziyâde nevfikrinle tarihe kazanç kaldýn(!)
Hamdolsun dað baþýna nakl-i hâne ederek
Mü’minenin durduðu büyûta sakýnç kaldýn
Afgani’nin, Abduh’un zelil zýll u zülüyle
Âsumân-ý Ýslam’da alçakça basýnç kaldýn
Merhum Abdulvehhab’ýn fazl u bereketinden
Hayyâl olup iblise lûkata sevinç kaldýn
Ýbn Hazm ve Mevdudi’nin herzesini duymamýþ
Duru gönüllülere alaca bilinç kaldýn
Granit taþ gibisin! Zaten bunun yüzünden
Ýsmim deþip kapýma taktýðým pirinç kaldýn
Bayraðýmdan çaldýðýn hilâlimin altýnda
Not alan karýlara vaazda korkunç kaldýn
Buharî güllelerle mahvolan sapkýnlara
Memleket dahilinde bulunmayan enç kaldýn
Adüvv-i âþikârýn muharrem elmasýný
Yiyip bitirdiðinden dolayýdýr genç kaldýn
Tevhid arenasýnda korkusuz matadordun
Mak’adýna yediðin boynuzla mý felç kaldýn?
Âhir-i Ramazanda tenasül uzvumuza
Rehâvet daðýtacak cihânþümûl ferç kaldýn
Sen Sihâm-ý Kazâ’mý zýbýk mý bellemiþtin?
Üstüne hücûm edip tamamýna derç kaldýn
Âyîne-i Ýskender devrimizde benimdir
Göz gözü görmese de görüyorum kýrç kaldýn
Türlü hileler ile tecavüz eylediðim
Kal’a-yý felemmâda iþtah açan burç kaldýn
Heybetini aniden görünce öleyazdýk!
Ansýzýn çýkma, madem duvarlara murç kaldýn
Hanýma dübüründen temasý helal ettin
Bilcümle deyyuslara verilecek borç kaldýn
Sahurdan akþama dek dizdiðim tuðlalara
Aðuyla karýþýnca fevkalâde harç kaldýn
Sýrýtman pek hoþuma gitmiyor açýkçasý
Görenler de sanýr ki Afrodit’e zevç kaldýn
Tütünü hayal eden afyonu patlamamýþ
Muhlîs savmedenlerin dudaðýnda hýnç kaldýn
Karþýnda can Osman’a hakaretler yaðarken
Gayet olgun(!) davranýp göt üzere inç kaldýn
Öyleyse þetmederim sana, cemaatine
Zira küfrü duydukça anlýyorum dinç kaldýn
Bakýrý Ýsevîden, Çinko’yu Humeynî’den
Alýp Kalay’ý benden mezhepsizce tunç kaldýn
Biz çamur deryasýndan yaya olarak geçtik
Bir halta yarayarak çizmemize konç kaldýn
Farýsî dillerine vuruldun dürzülerin
Þerâit-i dinime beþ dedikçe penç kaldýn
Gýpta ettim Hakk sana deve gibi boy vermiþ
Hükmü muhkem ayette fikrinle de uç kaldýn
Gurultuna muhalif olunca sahîh hadis
Acemvârî reddedip necîs, la’în suç kaldýn
Bay bayan ayýrmadan müstakbel hoca oldun
Cehennemin dibine tarîk-i uruç kaldýn
Þeytan pandikleriyle kaçmaya yol arayan
Kavme abdestsiz namaz, niyetsiz oruç kaldýn
Ýbadet hani neyse, lakin iman öyle mi?
Demeden atýp tuttun, mü’mine hurûç kaldýn
Benim ehl-i sünnetim gökleri tezyîn etti
Sen kuyuma akseden hayalî bürûç kaldýn
Hatrýma geldiðinde aðzým biraz bozuktur
Kelâmýma nazaran sahiden uluç kaldýn
Yeni beyitler için üstüne iþediðim
Gebelik testlerime pozitif sonuç kaldýn
Birader, kesinlikle raydan çýktýðýn için
’Tanrý kaç?’ sorusuna demesen de ’üç’ kaldýn
Ayný minvâl üzere koþtuðun gidilerle
Haçlýnýn yüreðine depolanan güç kaldýn
Hureyre’nin baþýný bihüsn okþayalýdýr
Ölü eti yemekten geniþlemiþ kýç kaldýn
Uyumadan fazlaca su içtiðim her gece
Kalkýp suladým ama gülmedin, alýç kaldýn
Hoþ olursun diyerek itinayla geçirdim
Topraða seni lakin katrancý ardýç kaldýn
Kur hadi mahkemeni! Recmime kýl kararý
Fetvan hadým diye mi zânîye yargýç kaldýn?
Bilesin hukûkumu kimsede býrakmadým
Dünya dönüp durdukça alacaðým öç kaldýn
Aslýnda hak ettiðin þekilde kovulmadan
Uzaklaþýp iyi ki civarýmdan göç kaldýn
Sadece bize, uyku galebe çaldýðýnda
Çobansýz kalanlara boynuz vuran koç kaldýn
Dârü’l-Harp’ten sür’atle beldemize geleli
Biz selefi savunduk, sen kofa malkoç kaldýn
Altta rahat döþeðin, üstte de kafatasýn
Sýkýþtýrdý cismini, arada sandviç kaldýn
O mukaddes beyninin meþhûm nöronlarýndan
Fýþkýrttýðýn zekayla Papa’ya piliç kaldýn
Boþ yere küfür ettin, boþuna mürted oldun
Ulemânýn katýnda gerek yokken hiç kaldýn
Ehl-i sünnet urbasý daraldý daralalý
Perhiz yapacaðýna yeni bir iliç kaldýn
Ganimeti toplayýp vakt-i rücû gelende
Biçâre, münâfýðýn korktuðu kýlýç kaldýn
Þimdi âhir zamanýn günahlar ummânýnda
Yüzmeyi bilmeyene ruhî solungaç kaldýn
Karnýný mezbelede doyurmaktan haz alan
Asrýn deccallerine raðmen sen güllaç kaldýn
Ettiðin iltifâta mazhar olan devrildi!
Açýk kalan baþlara böylece sertaç kaldýn
Atýný koþturduðu meydaný boþ addetmiþ
Düþmana damgalanan çiviye çekiç kaldýn
Abus çehrelilerin absürd perdelerine
Halkýn içinden gelen tek yüzü behiç kaldýn
Kuþ konmaz dokuz köyde seni eðletmemiþler
Malum mârî dilinle onlardan hâriç kaldýn
Ey bed yolun sâliki! Kaderde yazýldýysa
Tekrar buluþacaðýz! Ukdelere iç kaldýn
Biçâre kerhâneni besbelli terkediyor
Geri dönünceye dek buralarda piç kaldýn
Zekeriya Yaman - 29.07.13
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.