Gâh aðladým gâh güldüm döndüm kendi kendime Büyülü bir semahýn coþkusuyla yükseldim. Gâh ateþtim gâh küldüm söndüm kendi kendime Bir volkanýn içinden lâv olup akan seldim.
Kaderi umut bilip kedere boyun eðdim Nur yüzlü bir muradýn hâyâline ram olup El uzatýp mehtaba yýldýzlarýna deðdim Derdimde derman buldum dermanýmda gam olup.
Bir ýþýðýn uðruna yörüngemden çýkmadan Pervaneye özenip kývrandým yanmak için. Bir sabahý düþledim usanmadan býkmadan Uyudum can verecek aþka uyanmak için.
Gözlerimde ummanlar ciðerde köz taþýdým Aþký damarlarýmda dolaþan kan bilerek Bende beni fedâya âmâde öz taþýdým Saçýma ak düþüren yýllarý an bilerek.
Hasan Hüseyin YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.