Söndürdüm ýþýklarý, karanlýðýn koynundayým Sessizlik bir bulut gibi çökmüþ odama Gözlerim yarý uykulu, zihnim bulanýk Kimsesizliðimin farkýndayým, aðlamaklýyým Bir týkýrtý týrmalýyor kulaklarýmý Kapý sesi mi duydum ne Yoksa bana mý öyle geldi Yoksa… Yoksa sen mi geldin Begonyam Acaba tozpembe bir rüyada mýyým?
Öyle aðýr ki bedenim, kalkamýyorum O kapýyý açmam gerek, biliyorum Ya rüya deðilse yaþadýklarým Ya sahiden o kapýnýn ardýndaysan Ya dýþarýda yaðmur varsa Ve... Ya sen o yaðmurda ýslandýysan Yok Begonyam, bu riski göze alamam Toparladým gücümü, gözlerimi açýyorum Sabret hassas çiçeðim hemen geliyorum…
Ah Tanrým neler oluyor bana böyle Artýk dalmak istiyorum gecenin derinliklerine Boþaltýp zihnimin her bir hücresini Kendimi uykunun kollarýna atmak istiyorum, Neden hariçten sesler duyuyorum Neden kendimi toparlayamýyorum Bu ayrýlýðý neden unutamýyorum Tanrým yoksa ben deli mi oluyorum?
Her gece ayný þeyleri yaþýyorum Nefesim kesiliyor bazen, týkanýyorum Susadým, çöl ortasýnda kalmýþ gibiyim Ciðerlerim dökülüyor, kan kusuyorum Her sabah ölü gibi çýkýyorum yataktan Evin her köþesinde seni arýyorum Divane gibi dolaþýyorum ortalýkta Çýk gel Begonyam, seni çok özlüyorum…
Aniden dikil karþýmda, bir sürpriz yap bana Renk kat monoton geçen hayatýma, Ben unuttum çoktan aramýzda geçenleri Senin gibi, ben de çok piþman oldum Bize göre deðilmiþ ayrýlýk Hasretlik harcýmýz deðilmiþ bizim Bunu þimdi daha iyi anlýyorum Yokluðun acýmasýzca yakýyor içimi Çýk gel Begonyam, dirhem dirhem ölüyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.