gözlerini düþünüyorum; Karadeniz gibi mavi ve derin gözlerinde uzak diyarlara uzanýyorum, yüreðim þiir dolu, ruhum þiir dolu yeþillere bürünüyorum, al kýrmýzý mor düþlerimde gözlerine düþüyorum maviye düþüyorum deniz gibi sema gibi masmavi gözlerine…
bir sevdanýn uðruna yalnýzlýðý kucaklýyor kendinden öte yarattýðýn acýsýný yýllara daðýtmýþ yetim kalmýþ yüreðin… þimdi gözlerindeki ateþ dilindeki nihavent þarký hayatýn anlamýný çoðaltýyor her bakýþta, her naðmede yedi renk yediveren günbatýmý kýzýllýðýnda…
bir pencere açýlýyor þiirler þarkýlar çýkýyor içinden duygusal bir örtüye bürünüyor akþam gecenin karanlýðý bir yanýnda diðer yanýnda yalnýzlýk hayat yaþanmalý diyorsun müziði deðiþtirip aniden çýkarýyorsun hüzün libasýný oynak bir karadeniz havasý esiyor rüzgarýn namelerinden sen esiyorsun
leylim bahar geliyor yüreðime eðlenip coþmak istiyor yýllara inat heyamola rüzgarýn eþliðinde dilimde lirik bir þarký bir o yana bir bu yana akþama düðün bayram ola bileðinden öpüyorum elini Uzanýyor maviye ruhun çözmüþ peþtamalýný oynuyorsun çingenem
Cemal Karsavran Sosyal Medyada Paylaşın:
cemal karsavran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.