Bir aþktan arta kalanlardýr yüreðimde ki yanýklar olmazlarý yalnýz gecelerin gözlerine asýp bakmadan görmeyi görmeden özlemeyi özlemleri yine gönül ocaðýmda hayýr’larla birleþtirip yok etmeyi öðrenmiþimdir.
Çoðumuzun yolu hep bir yerde birleþir . Hayat bize sürekli öðretir durmamýz gereken yokuþlarý hep bir köþeye gizlediðimiz kürekle gömdüklerimize toprak atmayý öyle çok öðreniriz ki sessizce mezar taþlarýna dua etmeyi alýþkanlýk yapar çoðu kez.
Zamaný hiç geçmeyen aþk denilen o silahý kör bir avcý gibi elimize alýp saða sola ateþ ederken her vurduðumuzun etine sütüne bakmadan sýrf vurma özlemimizi gidermek uðruna bir kedi gibi yemeden sadece, sadece öldürme zevkimizi tatmin etmek uðruna vurduðumuzla oynamak adýna gömmeden býrakmadýk mý nicelerini kaybolanlar vadisinde.
Kim bilir hangi sýrtlanlar savunmasýz belki de yaralý onca yüreðe bitimsiz nefislerini tatmin için saldýrýrken hiç mi düþünmezdik onca ah’ýn semada dolaþarak bir gün bizi de kaybolanlar vadisine gömeceðini..
O vadi ki bir bardak su veren olmaz gönül telinden geceler hep ayaza keser üþürsün yokluk poyrazlarý arada hasta gönle o alýþkýn olduðu avcýnýn kokusunu sürükler kývranýrsýn iki büklüm yar diye baðýrýrsýn çýðlýklarýn yýldýzlarý korkutur kaçarlar sen kör karanlýðýnda kalýrsýn..
Bazen bir mucize olur yüreðiyle görmesini bilen bir avcý yolunu þaþýrýp vadide gözlerini açar tutunursun eteklerine hýçkýrarak çýkar beni dersin bu korkunç vadiden elini uzattýðý an soðuk parmaklarýnla yapýþýr yeniden nefes almaya baþlarsýn yeniden vurulacaðýn günün sabahýna içten içe gün sayarsýn.
Döneceðin yer bellidir bilirsin o yüzdendir çýkarken buruk bir tebessümle dudaklarýn vadiye hoþçakal derken iki damla gözyaþý mezarýna damlar sessizce.
Ben yolu ezbere bilirim çok vurulmuþumdur kör kurþunlarla çok kaybolmuþumdur o soðuk vadinin gün görmemiþ loþ yamaçlarýnda o yüzdendir içten içe yanmalarým o yüzdendir dudaklarýmýn bu kadar soðuk oluþu o yüzdendir güven bana diyen iki yüzlü sýrtlanlarla ölesiye dost oluþum ve bana yamuk yapana böylesine puþt oluþum korkuyu annemin gölgesine sarmaladým aðladýkça hasretine gömülürüm ben her sabah yeniden yaþamak adýna dirilirim.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.