KEFENİM OLMUŞ BİR GAZETE KAĞIDI

Neden yine bu iç çöküþ ?
Hazin bir sonbahar akþamý
Düþen her yaprak,da kalbimi
Yerinden söküp gidiþ /lerin

Artýk yazma, þir/ler mektup/lar
Gemileri yaktým bilesin ufukta
Tek baþýnayým yýkýk, limanda
Gelme sakýn öldüðüm anda

Bir gazete örtsünler üstüme yeter
Þairin martýlar baþýnda biter
Gemiler bensiz gider
Tarih elbet seni siler

Þair in çilesi bitmez/miþ
Kalbi delen aþkýn mýzrabý imiþ.
Semah/da Rabb’ine ermiþ.
Duasý, sevgisi,þems, gibi aþký imiþ...

***( cangülüm )***
Nebahat KILAKAY

Sosyal Medyada Paylaşın: