Bakýn zaten / Ýþin tadý çokdan kaçdý Aylar geçdi yýllar geçdi aradan Kala kala ambarda baþak taneleri kaldý O baþak taneleride baþka tarlalardan Bakýn gönüller gitti / iþin içine þüpheler’de, düþdü Açýk’ca, söylemiyor Gönüller’de, kýrýklýk var yaradan Ne akla geliyor ne bekleniyordu Þeytan dediki belki amin de olmayacak duaya /ol evdeki bulgurdan Þimdilik düðün dernek düþünmeden habersiz birlik içinde Aslýnda düþünene nimet Kocaman çýnarýn gölgesinde Mutlak düðün bitecek evli evine köylü köyüne misali / gerçek iþde Tilki çalmýþ kümesi dursun demiþ sende Emanetci Sanýyor ki / kümes benim bende Haberi yok kendinden / kobay yerinde Yarýn gelecek her kes görecek amele gibi / nede Bir bahane bulacak karýþtýracak senide Yada açýkca 2 tokat / Alacak emanet býraktýðý kümesinide Dostdan söylemesi Bilmeyen varsa / dostdan hatýrlatmasý Kahin deðilim buda kehanet deðil zaten. Yahya sevim ; Aydýn .
Sosyal Medyada Paylaşın:
YahyaSEVİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.