SONBAHAR RÜZĞARLARI
Gün deðil gece deðil,on yýllarý tükettik
Baþýmýzda esiyor,sonbahar rüzðarlarý
Uzun denen ömürden,bir meçhule çarkettik
Baþýmýzda esiyor,sonbahar rüzðarlarý
Geçti deliþmen çaðlar,kâlbim deli atmýyor
Gözlerdeki kývýlcým ,maziyi yaþatmýyor
Akþam güneþi artýk,gönlümü ýsýtmýyor
Baþýmýzda esiyor,sonbahar rüzðarlarý
Kâh üzüldük kâh güldük bu hayatýn yolunda
Bazen uçan kuþ olduk,bazan hüznün kolunda
Öðütülüp un olduk,deðirmenci elinde
Baþýmýzda esiyor,sonbahar rüzðarlarý
Bu yalancý Dünya’da ,hem sevildik hem sevdik
Bazan olduk bir cüce ,bazan koca bir devdik
Sözün bittiði yere,yolun sonuna geldik
Baþýmýzda esiyor,sonbahar rüzðarlarý
Yükümüzde anýlar, yolcu yolunda gerek
Istikamet belirsiz ,istersen eyle merak
Her gideni kucaklar baðrýna basar toprak
Baþýmýzda esiyor,sonbahar rüzðarlarý
(3-Temmuz-2014-Ankara)
Mehmet Kýndap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.