SÜRGÜN
SÜRGÜN
Söz, seni bir daha söylemeyeceðim
Sustum, duruldu dilim
Arada bir bulut altý yaþam istedim
Hafiften yaðýþlýsýndan
Güneþli günlere yenildim
Sýcaklarýnda piþtim
Ülkenin tepesinde oturacaklar laflaþýyorlar
Birbiriyle itiþip kakýþýyorlar
Gör ne hala düþüyorlar
Üç kuruþluk siyaset adýna
Birbirine giriyorlar
Vatan millet Sakarya olsa anlarým
Vatan da, millet de, Sakarya da çýkarlarýn
Dilinde üç kuruþluk matah deðil bilesin
Mevkiler makamlar yükseldikçe
Dýþ ülkelerde açýlýr hesaplar bilesin
Varlýk bildirimi de neymiþ?
Sakýn beni güldürmeyesin
Ben zencefilli kokular içinden gelmedim
Dikenli güller içindenim
Gül kokusundan önce acýsýný tattým dikenin
Vaktin rüzgarlarý garip esiyor
Bazýlarý sýcakta kýyamet yaþýyor
Komþu ülkelerin halklarýna el açýyor
Eli silahlýlar birbirini yiyor
Anladým ki, zamansýz idealler peþindeymiþim
Dokuz fýrýn ekmek yeseler de yetmeyecek bilirim
Felsefe de, þiirlerde, hikayelerde kaldý insanlýk
Dünün, bugünün, yarýnýn destaný kahramanlýk
Kahramanlýk nedir bilir misin?
Sanma ki, insanlýk adýna yaptýklarýn
Geçmiþte, kaç kelle kestin?
Günümüzde, kaç insan kurþunladýn ?
Ýnsan ölümü üzerine sayýlmaz mý çiziklerin?
Bir orduya bedel mi cesaretin?
Daðdan þehre, þehirden daða gelip giden misin?
yoksa yeryüzünde fitne fesat içinde misin?
Geçmiþten günden kin, nefret büyüten misin?
Ýntikam içinde tir tir titreyen misin?
Söyle bana, insanlýk üzerine kahraman kim?
Ýdealler, düþünceler, inançlar üzerine çýkar mý sesin?
Söz; seni bir daha söylemeyeceðim
Sustum, buruldu dilim
Hani yasalardan, baskýlardan sanma sakýn
Bana výz gelir, yasalar, baskýlar aldanma sakýn
Suskunluðum insanadýr, ey insan bilesin
Suskunluðum insanlýðadýr, ey insanlýk bilesin
Felsefede, þiirlerde, hikayelerde kaldýn bilesin
Sanki gün yüzüne doðmamýþ bir hikayesin
Gözümün içine bakarak sözünü söyleyecek kaç kiþidir?
Ýnsan, insanlýk adýna söylenenleri kaç kiþi iþitir?
Ýnançla, azimle yürüme iþi kaç kiþinindir?
Cevabýný bilmediðim sorular bunlar
Her sorunun karþýsýnda bir çýkar var
Fýrýldak kavþaklar
Döner insanlar
Her kavþakta trafiði yöneten çýkarcýlar
Eyyama, eyyamcýya geç diyorlar
Dürüstleri geri çeviriyorlar
Çýkarcýya alkýþ tutana insan diyorlar
Dürüstü, namusluyu yuhalýyorlar
Bilirim zindan, zindan içredir
Duvarlarý taþtan deðil, cehalet içredir
Ýki paralýk inançlar sürçü lisan iledir
Kullara kulluklar zamanda mihenktir
Sarraflar altýn tartmýyorlar artýk bilesin
Sakýn sarý þeylere altýn demeyesin
Ne deniz üstünde uçuþan martýlar
Ne de taþ meydanlarda yemlenen güvercinler
Güldürmedi beni bugün
Bugün; kalbim, aklým insandan, insanlýktan sürgün
Kalkýp daða, taþa vurmak istedim
Bayýrlarda, yüksek aðaçlar altýnda belki serinlerim
Ýnsan haricinde her þey gerçek bilirim
Yapaylýðý, riyakarlýðý sadece insan yakýþtýrýr kedine eminim
04.07.2014 –Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.