Bir çið damlasý düþer yalnýzlýðýn alnýna Üþür beden, ürperir… Titrer, Soðuk bir duþ etkisi altýnda Boþluða, karanlýða ve umutsuzluða Masumca sallanýr boþ kalan eller, Bir ufuk çizgisinden baþka görmese de Yine de bakar kalýr yollara Islanmýþ ve donuklaþmýþ gözler…
Kaybediþin çaresizliðidir yaþanan Bilinir ki geri gelmez giden günler Ve yürekler mahzunlaþýr Boynu bükük, derbeder Piþmanlýk kuþatýr dört bir yandan Ruh gömülür karanlýða Yine de yatýrýp gözlerini ýraklara Mazide kalmýþ anýlarýný özler Oysa ardýna bakmadan gitmiþtir dünler…
Þimdi zaman akarken sonsuzluða Ve teslim olurken masumiyet Nafile ve amaçsýz dönerken dünya Sessizce kopar dimaðýnda kýyamet Feryat eder aþk baðýnda bülbüller Bir piþmanlýk harýnda kavrulacaktýr elbet Sevdasýný inkâr eden, kibirli gönüller…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.