Mutlu ya da u/mutsuz, yaþanýlan an’larýn bitiþini " SON" olarak düþünerek hiç üzülmedim üzülmem de. Biliyorum ki her son, yepyeni sürprizleri içinde barýndýran baþlangýçlara gebe. Týpký; her gecenin tarifsiz sancýlarla yeni günü doðurmasý gibi.. Ya da her eylül yaprak döken bir aðacýn, cemre düþtüðünde yeniden usul usul yeþile bürünmesi gibi..
Bugün,köhne bir duvar örüyorsa hayat olanca öfkesiyle yüzümüze, yarýn belki de hiç ummadýðýmýz bir an’da binbir müjdeyle ne týlsýmlý kapýlar aralanacaktýr ömrümüze.. Hayatý dolu dolu yaþamak gerektiðine inanýyorum ben, acý - tatlý her evresiyle, OLDUÐU GÝBÝ VE OLACAKLARIN KABULÜYLE.. SEVGÝYLE..
-aze- Sosyal Medyada Paylaşın:
Azade Akbin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.