Ömrümün ; yarsýydý kaybolup giden baharý unuttum. Celladý oldun kara gecelerimin!
yüreðimin girdabýnda kaybolur, gidemezdim... Es deli poyraz savur kaldýysa benden bir zerre Hüzünlü þarkýlardý hep beni teselli edip küle dönmuþ gönlümü ihya eden...
Seslerini duyuyorum kuþlar beni çaðýrýyor gönül semalarýna ! Gökkuþaðý renklerinde kelebekler uçuyor alý al moru mor gönül bahçemde ...
Belki gözlerinden yaðmur gibi yaþlar akacak hasretimle daðlanacak yüreðin ! Unut beni yüreðim! Unut sen..
nurcihan erdoðan3.7.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur🕊 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.