O an Þaþkýndým Nutku durmuþ Bir candým Yanmýþ, Yakýlmýþ canlar Karþýsýnda Ayaklar altýnda Çiðnenen Kur’ an olunca Seyrettiðim Manzara yüreðime Bir hançer gibi saplanýnca Zulmün ve þiddetin, Hiddet kusan nefislerin Vahþetiyle karþýlaþmýþtým Bir yaratýlmýþken Ýnsan olmasý beklenirken Hakça Yaþanmak elimizdeyken Hükümran olmak Þerik içinde bulunmak Nefse kölelik yapmak Ne hazin bir hakikatti Bu zulme ve vahþete Ses çýkartmayan Ruhu ve kalbi Olduðuna inanan Kim varsa zavallýdýr Kendi nefsi için Mavera ve sevdasýndan Geçmiþ bir feverandýr Özü ve sözü olmayan yaþayandýr…
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.