GARİBAN
Arýyla namusuyla çaba sarf eder,
Rahat bir uykuyu bilmez gariban,
Üzüntüden çeker gam ile keder,
Adam gibi hayat sürmez gariban.
Yaþ otuz olunca beli bükülür,
Çilesiz bir ömrü bilmez gariban,
Aðzýndan diþleri bir bir dökülür,
Ekmeði çiðnemeden yutar gariban,
Ne bir evi vardýr nede meskaný,
Her gün kanepede yatar gariban,
Kendi hayatýna yazar destaný,
Beþe alýr üçe satar gariban.
Ne bir atý vardýr ne bir araba,
Ne rakýya bakar nede þaraba,
Eyüp’üm ömrümüz geçer maraba,
Ocaðýnda duman tütmez gariban.
02/07/2014
Eyüp VURAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.