Þifalar ve hayýrlar nerden gelir bilmezler
Ýnsanlar bu dünyada boþa kürek çekerler.
Baðrý yanýk garibin gözyaþýný silmezler.
Verimsiz topraklara niye tohum ekerler
Akþam vakti babalar evlerine girende,
Bað bozumu zamaný meyveleri serende,
Öksüz yetim çocuklar zenginleri görende,
Ýçlerini çekerek boyunlarýn bükerler.
Kediler ve köpekler birbiriyle dost oldu .
Ýnsanlýktan nasipsiz, kimselere jest oldu.
Beraberlik ve birlik isteyenler mest oldu.
Kaybedince huzuru, kanlý yaþlar dökerler.
Patronlar ve aðalar , çalýþaný sömürür.
Çalýþtýkça iþçiler, alýn teri domurur.
Kendileri yað balla,karýnlarýn doyurur.
Mazlumlarýn ahýný,elbet bir gün çekerler.
Hor görme insanlarý,o da Allah’ýn kulu
Kendine düstur edin,en doðrusu hak yolu
Eþit davran herkese, ayýrma saðý solu .
Adaletli olanýn, heykelini dikerler
Ben dindarým diyenler gösteriþten ibaret.
Karun kadar zengindir.açmýyor bir imaret.
Gerçekleri vurunca ,yapar türlü hakaret.
Sevap olsun diyerek , aðaçlarý sökerler.
Çoluk çocuðun için helal kazancýn olsun.
Hanene ve kesene, bin bir bereket dolsun.
Neyzenler bu dergahta huþu içinde çalsýn.
Sevilen bir kul isen,duayla diz çökerler.
Ülkü Ahýska.
Fondaki resim kendi çalýþmam
Edebiyat Defteri Seçki kuruluna teþekkür ediyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.