YAŞAMAK

Ýnsanlar insanlar insanlar
Doðduklarýnda ayný dil ayný vatan
Büyüdüklerinde hýrs kavga nefret
Düzen bunlarý birbirine düþüren
Doðudaki insan aç evde aþ yok yiyecek
Üstte elbise yok giyecek
Okul var öðretmen yok cahil
Dert çok derman yok rezillik diz boyu

Geliyorlar gavurun oyununa
Haykýrýyorlar bu vatan kimin diye
Onlar deðil mi
Antep de ,Maraþ ta vurulup düþenler
Þimdi oldu kürt soyu silah çekiyor
Kime
Anadolu da adýný bilmediði gardaþýna
Ve adý çýkýyor terörist diye

Ya anadolu da býyýðý yeni terlemiþ
Doðuyu resimlerden tanýyan
Ahmet, Mehmet, Mehmetçik
Hayatýnda silah nedir bilmeyen
Üç aylýk eðitimden sonra çýkýyor
Doðu Anadolunun yamacýna
Vatan kurtarmaya kime karþý
Çanakkale de ,Dumlupýnar da yatan
Atalarýnýn torunlarýna

Yok aslýnda birbirlerinden farký
Düzenin çarkýnda un ufak olmaktan baþka
Sonra hep bir aðýzdan tek ses tek yürek
Vatan bölünmez þehitler ölmez diye

Ve bazýlarý þehit düþüyor
Getiriyorlar Evimin tam karþýsýna
Cebeci Askeri Þehitliðine
Þehitliðin iki kapýsý var
Önde yatýyor paþalar çoðu emekli
Arkada yatan ise ERAT
Ast üst hiyarþi ölmeden önce bir nebze
Ya öldükten sonra bu reva niye

Neden gömülmez ERAT paþa yan yana
Hani onlar doðuda vatan için çarpýþmýþlardý
Çünkü onlarýn künyelerinde yazýyor ERAT
Gerekli olduðu zaman erkek
Gerekli olmadýðý zaman kaldýr AT
Saðlýðýnda da bir öldüðünde de gýgý çýkmaz

Bumu düzen bumu adalet
Bumu þehitlere saygý LAF LAF LAF
Garibanýn oðlu bu vatan bölünmesin diye
Þehit düþüyor
Zenginin oðlu ise nutuk çekiyor
Her þey vatan için diye
TURGUT ÖZTÜRK

Sosyal Medyada Paylaşın: