Şehir Uyurken Uykusunu Gözlerini Seyreden Gölgeler Benim

Sanma ki çekildim kabuðuma
Tenha bir köþeye, ücra bir kuytuya öylece miskinler gibi
Sanma ki tükettim sevda cevherini
Yanýyor ilk an ki gibi alev alev yüreðimde aþkýn meþaleleri

Bir hengamenin ortasýnda sessiz bekliyorum
Ýþgaline uðramýþ yüreðim haberim bile olmadan
Ben sana deðil aslýnda gözlerine tutsak bir köleyim

Aynalar ve rüyalar hariç
Ne kadar ýrak olsa da þimdi gözlerin gözlerimden
O kadar da yakýným aslýnda gözlerine
Ve kulaklarýmda hiç dinmeyen billur sesine
Sanki bir yudum nefes gibi
Anarken adýný titreyen tenim gibi

Gece çöküp te þehir yatarken derim uykusuna
Gizlenip ýhlamur dallarý ardýna
Yýldýzlarý ve mehtabý alarak yanýna
Okyanus güzeli gözlerini seyreden
Sana tekrar tekrar vurulan gölgeler benim

Þehir uyurken derin uykusunu
Öyle sessizce ve þafak daha sökmeden
Kavuþmadan günle gece bir birine
Kuþlarýn söylediði þarkýlar eþliðinde
Seni rüyalarýna misafir eden mecnun benim

Hala cevheri sönmedi aþkýn yüreðimde
Alev alev meþaleleri yakan deli benim
An be an süzsem de gözlerini
Suya hasret çöller gibi seni özleyen biçare benim

Rahmi HATIL
Sosyal Medyada Paylaşın: