gülümsüyorum onca yitirilmiþ onca umutsuzluk onca iþte daha nice onca þöyle bi düþünüyorumda nasýl neden bedenim aðýr geliyor ruhuma bu ara sevmekmi zor yoksa hiç sevmemekmi yoksa aklýmý ön plana itelemekmi yüreðimden öte hergün yok oluþunu izlemekmi yoksa masumiyetimin kimseler olmasýn istemekte neyin nesi hayatýmda kuytu köþede kalmýþ serzeniþ de mýrýldanýyor yüreðimin derin hücreleri yazarken düþünmüyorum bile dile geliyor cümleler ele geliyor bir bitkinliðin habercisimi yoksa?.. hayatý öðrenmekmi beyazlarým azalýyor git gide düþler temiz hala ama gülüþler sanki sahte soðuyorum herkezden herþeyden nefesten soruyorum kendime niye neki benim derdim yokmu bi çare.. bulamýyorum cevap bulamýyorum hiç sevap kayboluyorum dünya cehenneminde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ummuhan24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.