Gülüyordu

Karanlýkta mum ýþýðý, tünellerden geçiyoruz,
Çiðnemeden yutan dedim anlamadý gülüyordu.
Sýnýr çizdik içimize, özümüzden kaçýyoruz,
Bizi burda tutan dedim sallamadý gülüyordu.

Her zerresi emanettir, yarýnlara kalsýn diye,
Neden suskun bu bedenler, bu durgunluk nasýl niye?
Böyle gaflet görülmedi, aslý bozuk tutmaz maya,
Miras koydu atan dedim dinlemedi gülüyordu.

Sana baþka dost mu gerek, þimdi sarýl kardeþine,
Ne zamandýr güvenirsin, yaban elin kalleþine,
Felakette birleþirsen, durma sakýn düþ peþine,
Bir bütünüz batan dedim týnlamadý gülüyordu.

Sýnýr koptu, direk döndü, evde yanan ýþýk söndü,
Tarih yalan, talan büyük, sema bitmiþ kara gündü,
Cilalanmýþ, parlatýlmýþ, anlamadým nasýl ündü,
Beþ parasýz satan dedim söyletmedi gülüyordu.

Ýmar yükü kaldýrýlmýþ, parsellere bölmüþ beyler,
Kývýr kývýr göbek atar, arkasýndan türkü söyler,
Kaþý çatýk biri çýksa, hýþým yüklü döner paylar,
Hani nerde vatan dedim ünlemedi gülüyordu.

Nasýl olsa bulur bekle, komþulara gelen vurgun,
Alevlerle süslenerek süngülerle baþlar sorgun,
Bu gidiþle iflah etmez, lanet okur bize bir gün,
Þehit olup yatan dedim yana döndü gülüyordu.

Sosyal Medyada Paylaşın: