u s a n d ı m
direneyim mi usanmýþlýklara
bir dönüp bak bu ben miyim
tebessümlere deli gibi bakan
baþ edemeyen, sürgünlerle
yunus’u dinlerken feryat eden
ya bu ben miyim
canýmdan can alýrken hala canýmsýn diyen..
malum olsun yýldýzlara
ve sana
her kayandan dilediðimdin
bilemezdim gönlümün en çekilmezi
her duamda hicran olacak yokluðun hayatýmda
oy leyli
can havliyle ediyorum bu sitemleri
alýp götürüyorsun ya canýmý candan
hangi baharý bekleyeyim ekmek için çiçek
adýný sen koyamadýðým kaç bebek gülüþleri
damlayacak gamzelerden
sen yokken
hangi yarýnsa senden gayrý yaþayabileceðim
diren diyorsun..
hangi güvercinler cesaret eder adýnsýz maviliklere uçmaya
yitirme umutlarý diyorsun
ve son mektubunda
benden hala büyütmemi istiyorsun
süt kokulu düþlerimi,
sensizlikte, nefessizken
usandým boyun bükmekten hayaline
ne yöne baksam sana çarpmaktan korkuyorum
çek al bu baþýma saldýðýn
yokluðuna çýldýrmýþ baykuþlarý
imkansýz ihtimaller çiçeðim
bir sende açýyor
bütün Ýmran_i çiçeklerim
yoruldum gözlerimi baðlamaktan
paramparça edilmiþ kimliðim
korlandýkça içimdeki bu ateþ
sensiz varsýn demirlere vurulsun bedenim
hangi yörüngede tek kiþilik hayat var
söyler misin a caným
o hiç batmasýn diye çivilettiðimiz güneþ
yüzyýllara inat baþka bir parlaklýkla serilecek gökyüzüne
s e n g e l d i ð i n d e..
AzzE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.