NEREDE BUNUN DALLASI

Güneþ yeni doðmuþtu ufukta kýzýlý
Yoktu o günü derslerden bir yazýlý
Perþembe günüydü ilçenin pazarý
Yol kenarýna açmýþlar tezgahlarý
O günü okulu bir kenarý býraktým
Çalýþýp ta üç-beþ kuruþ alacaktým
Vardý manifaturacý iyi bir tanýþ
Yanýna vardým hemen baþladý iþ
Tezgahýn baþýnda sýcakta vuruyor
Gelen geçen bir þeyler alýp duruyor
Az mý sattýk çok mu bilmem ama
Öðle yemeðini yedik yarým yamala
Bir adam geldi periþan ve sefil
Yaklaþtý sanki aðzýnda yoktu dil
Gözleri çukurlaþmýþ elleri toprak
Beli bükülmüþ saçlarý yarý ak
Pantolonunda koca bir yamalýk
Lastik ayakkabýlarýn arkasý yýrtýk
Zannedersem elli elli beþ yaþýnda
Kararsýzca bekledi tezgahýn baþýnda
Dikildi karþýmda hep sallanarak
Kafasýný kaldýrýp baktý utanarak
Sonunda cesaretlenip iyice yaklaþtý
Yüzüme bakýp durup durup aptallaþtý
Sordum: Ne istiyorsun amca. Diye
Hemen oturdu oradaki iskemleye
Cebinden bir paket çýkardý. Birinci
Biraz bozuldu ikramýný almayýncý
Ayak ayak üstüne atýp aldý bir nefes
Aðzýndan döküldü utangaç bir ses
“Bir kadýn çorabý incesinden olsun
Hani þöyle bakýnca bacaklar görünsün
Sonra yýrtmaçlý bir etek otuz sekiz numara
Minisinden olacak sakýn unutma
Bunlara birde sütyenle kilot
Aha bizim kýz vermiþti bir not”
Elindeki kaðýdý uzattý bana doðru
Elinden alýp bir nefeste okudum onu
Adama bakýnca hem o hemde ben utandým
“Dallasýndan olsun sütyenle kilotum“
Hepsini paketleyip bir poþete koydum
Elime bir kalem alýp hesaba oturdum
Hesabý ödedi adam cebindeki son yüzlükle
Ona bir ceket kaldý cebindeki gözlükle
Dayanamayýp sordum: “Kýzýn nerede“
Zannettim Ýstanbul yada izmirde
Soruma cevap verdi yüzüme bakarak
(…………) köyünde dedi surat asarak
O an acýdým toprakta çalýþan ellere
Dallas yayýlmýþtý en küçük köylere
Hala bir burukluk var baðrýmda
O elbiseler giyilecek düðünde bayramda
Oysa biz bu deðil bunun tam tersi
Olmalýydýk cihanýn ölümsüz süsü
Bu deðil TÜRK ÜN asýl medeniyeti
Bizi bu hale getiren Avrupa illeti

Sosyal Medyada Paylaşın: