rüyabozan

bu ben deðilim bu okuduðun, yazdýðým yaným
baþka bir þiirden azalarak...

dikkatli bak, karanlýk ýþýktan hýzlý, ve önce
aðýr akalým biz öyleyse yüklü saatler gibi
aðýr eskiyelim
bütün þaraplardan sonra

ve balýk iskeletlerinden... yýðýnlar yapalým
gümüþünü bozduðumuz geceleri anmak için
ay’a utanarak bakalým denize titreyerek
ay’ýn denize yansýdýðý her yerde yýðýnlarý yakalým
bilerek isteyerek baðýþlayalým kalbimizi bu kez
son kez ve sonsuza kadar

en büyük korkumuz (ey) aþk
uykumuza saklayalým

vazgeçerek suya dökülmüþ havva’dan
susuzluðuna aþýk adem gibi
ne bir atlas bacaklarýmýzýn arasýnda ne nehir
düpedüz ufkundayýz alaca kuþlarýn
geldik mi getirildik mi hep mi buradaydýk
seyrinde gümüþlenen tanelerin

söyle kalbim sýr nedir!
sessizlik bilirdik

olur, dibinde en dibinde bir þeyin
bir çakýl oynar yerinden uykumuzdan sýçrarýz
baðdaþ kurup anlatýlan büyük hikayeler gibidir
canýmýza bir ikram gölgelikler içinde
bir saltanat bir sultan sofrasý aman... mersi, istemeyiz
biz dumandan bir bilgenin külüne aciz ateþine pervaneyiz

...deðil mi ki silkelenmiþ alfabedir þiir
bu ben deðilim bu okuduðun
hiç olmadým
Sosyal Medyada Paylaşın: