Geçti hayat iki nefes arasý
Ýlimden yoksun beþer musalla taþýnda
Çýkmadý gafletten bir an irfansýz baþý
Günahý insanlýðýn ömrü yaþýnda
Taþýnýyor omuzlarda aðaçtan tahtýnda
Sonra yükseldi iyi bilirdik nidasý
Kurulmuþ tek kiþilik tabuttan saltanatýnda
Mirasý paylaþýldý okunmadan salasý
Deðmez kahýr çekmeye derdi dünya
Gitti bir anda kahredeceði yere
Adý insandý lakin cismi þeytana maskara
Açýldý yer kondu omuzlardan kabre
Malayani olmuþtu maneviyat fikrinde
Mal mülk endiþesi kalmýþ donuk yüzünde
Münker Nekir gelip karþýsýna gerildiðinde
Rab’in adý hatýrlanmaz oldu dilinde
Baþladý kemiklerini sýkmaya azap
Ýnledi toprak olayým diye
Yýlan çýyanlara oldu ahbap
Kapandý rahmet kapýsý feryatlar nafile
Bir ses koptu geceden… Ey insan, uyan!
Açýldý gözleri… Allahým! Çok þükür ki rüya
Döküldü dudaðýndan, yok artýk Rabbim Sana isyan
Alný aðlayarak secdeye vardý ilk defa.