EŞİKTE

sonsuzluk yüzükoyun düþünce
sýzým inceldiði yerden koptu nina

masumiyetimin koynunda güvercin saklamam büyük hataydý...



hile yaptým geceyi dinlerken
yüzümün üzülmüþ yerleriyle konuþuyor ellerim
her þeyi biliyormuþ gibi sustum
þehirleri kuþkularýndan öptüm
hafýza uzmanlýðýný kaldýrýmlara býrakýp

ona seslendim

heyy!!
göðe týrmanmýþ ay

sesimi bul
kendime yeniden baþlamak istiyorum




kullanmadýðým þiirleri martý yapýp
ve gözlerimi ilkokul çaðýnda býrakýp
gülümsemeyi öðretmeliyim esmerliðime
düzen problemlerini yarý çaplarýna ayýrmalý
teselli bulamadýðým keþkelere ’hayret’ demeliyim
’hayret akýl saðlýðým yerinde’
bizim çocukluðumuzda aþka ve ekmeðe ’duygu’ denilirdi
þimdi dünya kocaman çöp kovasý






þarkýlarý daða kaldýrmalýyýz nina
gökyüzüne daha yakýn olmalý
ezgimizi bulmalýyýz
mevsimi yaðmurdan önce anlamalý
güneþi koklamalý
denizi martýlardan çok sevmeliyiz

ve unutmamalýyýz
kendimizi her þeye benzetip
hiç olarak ölmeyi



yýpranmýþtýk ve kadýndýk hep
dekoltem son sözü söylemiþ gibi susarken hep
hani diyorum ki nina
göðü dinlemeli
dinlemek yalnýzken güzeldir
mesela kuþlar uçuyor
güneþte bir ihtiþam
maviden doðma bir zerafet
paha biçilmez bir özgürlük duygusu
diyelim ki ýslah olmuþ insanlýk
yalan olmuþ banklotlarýn hükümdarlýðý
þeriat kalbin beyazlýðýna dokunamamýþ
kara bir camýn arkasýnda kalmýþ savaþlarýn piçlði
keder sadece aþktan beslenmiþ
ve emek büyük iþler baþarmýþ
doðar doðmaz yaþama sevinci üretmiþ mesela



halbuki sirk sürüyor
kendi haline býrakmalý anaforu
tanrýlaþtýrdýklarýmýzýn çaresizliðiyle kahroluyoruz sonra

sonsuzluðu bir kitabýn sayfalarý arasýnda boðacaðým
sonra hiç bir þey olmamýþ gibi
kendime yeni bir Tanrý yaratacaðým


yalan söylememeliyim ruhuma
nilgün bir hüzün markasýdýr
onun da þiir yazacak zamaný yok

tenimde zamaný kaçak kullanan bir elektirik
kalbimde yumru olmuþ hissiyat

þiirleri ruhumu parçalamak için kullandým nina


cennette en güzel olmak için bu kadar beklemek yeter...











Sosyal Medyada Paylaşın: