BAYRAM VE KURBAN
Virüs girmiþ ekmek teknemize,
Tertemiz unumuz olmuþ maraz
Nara atýp dolaþmak nemize,
Yiðitlik ünümüz olmuþ maraz...
Düþkünü görsek kaçýrýrýz göz,
Fakire bakmaz, çeviririz yüz,
Bizi tanýyamaz, yetim, öksüz,
Merhamet yanýmýz olmuþ maraz.
Hep çýkarlara olmuþuz bende,
Kýrk tilki dolaþýr bir bedende.
Sanki hesap yokmuþ, adam sen de,
Kalbi imanýmýz olmuþ maraz...
Virüs, geldiði gibi gider mi?
Ýnsan kardeþin etini yer mi?
Allah bizim gibiye kul der mi?
Asil insanýmýz olmuþ maraz...
Bayramýn manasý olmuþ tatil,
Komþuluk ölmüþ, bizleriz katil.
Bilmeyiz kimler aç kimler sefil,
Sýcacýk kanýmýz olmuþ maraz.
Þair! Kendini sen hiç kandýrma,
Yüzüne methedene aldýrma,
Kestikse, lazým diye pastýrma,
Temiz kurbanýmýz olmuþ maraz...
07.01.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.