Seni çizdim ömür tualime bu gece halbuki ne de dolu her bir köþesi yer bulmam kolay olmadý beyaz olsun çizdiðim yer diye çabaladýkça uçlarýnda siyah kaldý öteye gidemem der gibi gecenin gözlerinden öper gibi..
Mesela ayaklarýnýn üstünde bir parça kahverengi kaldý ne kadar kaldýrmaya uðraþsam da tek ayak üstünde hayatý kovalamak zordu o yüzden biraz çamur serptim pantolonuna geldiðin yer belli olsun istedim belki de belki de mutluluðu ben süreyim ilk kez istedim gözlerine hep karaydý ya biraz mavi, biraz sarý ve biraz da eylül hüznü çektim kenarlarýna acýsýz mutluluk ne kadar gömülürdü ki aþkýn göbeðine ve ne kadar zevk alýrdý sevdiði kadýnýn çýplaklýðýndan o çýplaklýk ki herkesin önünde serilmiyor meydana verenden çok almasýný bilen bir yürek lazým bana...
Bir ekmek arasý daha hazýrladým masada yedikçe doydum zannettiðimiz ama her güne bir lokma daha sýðdýrdýðýmýz þu ömür treninde vagonlar katar katar sürerken mahþerin atlarýný ben seyretmenin vicdan azabýný üstüme örttüm hep saklandým karanlýk köþelere yüzümü ay görmesin istedim kendimi en çok gören gözlerden gizledim. Ne kadar solgundum ne kadar beyazdý tenim fiske vursan moraracak kadar nazlý görünse de dimdik duracak kadar yalýndý halbuki.
Hep resim çizdim gözlerimle ömrüme istedim ki bomboþ olmasýn tualim istedim ki her renk bulaþsýn sýzlayan fýrça darbeleriyle biraz daha karýþsýn renkler bir birine pembe karýþtýrsýn yanaklarýmý en çok kýrmýzý öpsün dudaklarýmý.
Sabah geceyi saklarken gözlerinin ardýna resmim de bitme telaþýnýn son rötuþlarýný yedi fýrçamdan geri, geri gidip son kez süzerken eserimi korku boðazýma yapýþtý histerik bir çýðlýkla ben yine yoktum yanýnda yine düþmüþtüm yediðim fýrçanýn rüzgarýnda kaybolmuþtum bir baþka tualin deniz aþýrý kollarýnda.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.