Yüzler iniyor bulutlardan nasýrlara irin gibi sesleri var; akýyor sabaha - daha çok- akþama... Oysa uzaktý dudaklarý öpsem isimleri bozulurdu. Özlerdim, beklerdim...
Beklemek o zaman -dahasý- o zamanlar bir kadýn ismi; konulduðu harflerden kayýp gider. Sessizlik olur adý kim çaðýrsa ya duyulmaz olur kadýn ya da sevilmez...
Çiçekler soyunuyor renklerden kabuklara pýhtý gibi polenleri var, koklasam mevsim bozulacak... yalnýzdým, insandým...
Vapur açardý uzaklar, balkonlarda martýlar kurutulur; kimi kanadýndan asýlý kimi göðünden... Göðsümde bir kadýnýn çýplaklýðýný taþýyorum; hadi, soyun beni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
imge_ve_sanrı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.