Tek başına avlanıyordu şiir!

“Sonsuzluk denklemine kayýyor/
Çilekeþ balýkçýlar son þiir akþamýnda…”


Poseidon kýlýklý balýkçýlar;
Navlun karalýklarýn ýþýðýnda þiir
Gökyüzü kumarcý martýlar
Ve sevda halýlarýnda
Ciyaklýyor kediler
Aç bilaç yüzleriyle


Kýrkýlmýþ bulut!
Ýki köze kýyýlýyor soðan
Güleç yüzlü soloman
Ýhtiyar marcus/
Damsýz verandalar yüklü
Rûzgar güllerine…


“Öteki yazýyor çocuk
Kum kalesi sözlerin altýna”


Genelde;
Sevda uðrardý bu kýyýlara
Ellerine kýymýk batmýþ
Güz hezeyanlarý/
Çaðrýsý Kýrgýn sýcaklýklar
Neydi ölüm
Neydi kýyý
Neydi köz


Sýcak baðdaþlýðýnda gemiler
Kaç kulaçtý acý/
Kaç evlek gülüþ


“Sundurmanýn derinlerinde
Adam olur adam…”


Öpüþük balýk teraneleri
Duduya ýslak kuþlar
Bakire eftelya
Biçimsiz elde þekil
Cama günsüz kadýn


Sert yanlarýndan öper
Veletler sahil turlarýný
Yengeç toplarýnda
Zamandýr ekmek


Tadý buruk geçiþlerde
Tek baþýna avlanýr þiir
Betim koylarýnda


Ne demiþ þair;
Umutsuz bekleyiþlerime
Gelsen de bir gelmesen de


Ardýmdan aðlama þiir…




Sosyal Medyada Paylaşın: