Kardelenler çiçek açtý sevdiceðim nerdesin? Vuslata az kaldý ah bitanem sen gelmedin Karlar altýnda açtýn gülçiçeðim yerdesin Yüzüme hiç gülmedin gözyaþýmý silmedin. *** Asilsin maðrursun da kimse bilmez kýymetin Güneþe aþkýnla yan kara hýncýn nedendir Mis kokular saçarsýn bilinir de zahmetin Sana tutkun biri var gül tende ki bedendir. *** Sana sevdamla yandým, gönlümde saklý yerin Ey müþk-nabým, yegânem, canýmda caným ol da Masumsun bebek gibi, yüreðinse hep serin Senle nefes alýrým, gümrah ýrmaðým bolda. *** Yâr canýmý verirdim, göremezsin dediler Buzlardan tel ördüler, ayrýlmam yanýldýlar Her gün bin cefayla da, hep baþýmý yediler Çile dergahýndayým, onlar can sanýldýlar. *** Kar’ýn özlediði de beklediði de sensin Söylenilen destansýn duyanlarý aðlatan Nigâr ahu gözlüye inceden yanýk densin Umutlarým çiçektir yârim baðrým daðlatan. *** Karlar altýnda gizlen narin çiçeðim solma Güneþe olan tutkun yakacak canýn senin Üzülürüm solarsan yere yýðýlan olma Yanýnda duracaðým yakar da aftab tenin. *** Onulmaz derde düþtüm, ansýzýn ecel geldi Çare bulamadýlar, ihanet caným aldý Kime caným dedimse, durmadan sinem deldi Çekinmeden söyleyin, gerçek yâren mi kaldý? *** Nigâr Bedirhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeganem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.