Üç yaþýmda babasýz kaldým iki arada,
Bir ben miyim acep ki yaralý þu dünyada,
Talihimi sen çizdin kimse gelmez feryada
Bu hayata küsmemim sebebi oldun annem..
On iki yaþýmdaydým attým hayata adým,
Doyasýya çocukluk ve gençlik yaþamadým,
Ben hayatým boyunca ne güldüm ne oynadým,
Yaþama baðlarýmý baþýndan yoldun annem...
Gençliðin hesabýný þimdi kimden sorayým,
Yýkýlmýþ köprüleri söyle nasýl kurayým
Gördüðüm kabuslarý ben hayra mý yorayým,
Gözlerimin içine yaþlarla doldun annem...
Ruhum sanki uçmuþ da,burda terk edilmiþim
Beni ne annem anlar,ne de umarsýz eþim,
Kalbim taþ oldu artýk ýsýtmayan güneþim,
Bende bir çiçek idin benimle soldun annem,
15/06/2007
Fatma Pýnarbaþý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.