dað yamaçlarýnda
açan yalnýz kardelenim
geceleri üftade
gündüzleri düþteyim
ne çok yaþar
ne de yerim eserim
ben iþte böyle garip bir kardelenim
hiç yüzüm gülmedi,
gülmeyi de bilemedim
her dost bildiðimden
iyilik beklemedim
sevgisiz geçen gençliðime
hiç deðer vermedim
ben iþte böyle , garip bir kardelenim
kimi zaman aðladým,
gözyaþým sel oldu
bazen kurudum çölde,
garip bir serap oldum
sevgiler göremedim
bende tatlý bir rüya oldu
ben iþte böyle garip bir kardelenim
hayata baðlandým,
onsuz da yapamadým
her karlý ayazýn sabahýnda
hiç beyazý bulamadým
sevgilimin gözlerinde,
hiç ýþýk olamadým
ben iþte böyle, garip bir kardelenim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.